بیشتر مادران در رویای خود هم نمی‌بینند فرزندشان روزی حرفشان را براحتی گوش کند و مطیع آنها شود. معمولا پدران، ساعات کمتری را با فرزندان می‌گذرانند و کمتر بر سر مسائل پیش پاافتاده و جزئی با آنها بحث می‌کنند.

از این رو جذبه‌شان بیشتر حفظ می‌شود، اما مادران بیشتر با فرزندشان هستند و کارشان دشوارتر است. در اینجا راهکارهایی معرفی می‌کنیم که به هر پدر و مادری کمک می‌کند فرزندان حرف‌شنوتری داشته باشند:

حرفتان را فقط یک بار بگویید: اگر پیشتر باید یک حرف را چند بار می‌گفتید و کسی توجه نمی‌کرد، از این به بعد فقط یک بار با جدیت بگویید. اگر او اهمیتی نداد، پیامدی متناسب با کرده‌اش در نظر بگیرید. پس از مدتی او متوجه می‌شود که باید برای حرفتان ارزش قائل شود.

تشویق کنید: همیشه جریمه کارگر نیست. تشویق نیز می‌تواند بسیار موثر باشد، بخصوص هنگامی که کودک برخلاف عادات قبلی، برای نخستین بار به حرف شما گوش می‌کند و آنچه را خواسته‌اید انجام می‌دهد. هرگاه متوجه حرف‌شنوی فرزندتان شدید، او را تشویق کنید و به او بگویید از این کارش متشکرید.

برای هر دستور به او زمان بدهید: هیچ گاه به فرزندتان نگویید،همین الان بلند شو و آشغال‌ها را دم در بگذار.​ خود شما هم اگر وسط انجام کاری باشید، دوست ندارید همان لحظه از شما بخواهند رشته ذهنی‌تان برای آن کار را رها کنید و سراغ کاری دیگر بروید. پس به فرزندتان هم مهلت بدهید. مثلا به او بگویید تا یک ربع دیگر فرصت داری آشغال‌ها را دم در بگذاری. بعد از آن می‌توانی بازی رایانه‌ای کنی.

از شکست نهراسید: اگر تا دیروز رفتار دیگری با فرزندتان داشته‌اید و از امروز تصمیم گرفته‌اید رویه‌ای متفاوت در پیش بگیرید، احتمال شکست زیاد است. شما به فرزندتان مهلت دادید که آشغال‌ها را دم در بگذارد تا بعد از آن مجاز به بازی کردن باشد. حال آن فرصت به سرآمده و او این کار را انجام نداده​ و در دل دعا می‌کند که شما مانند گذشته، به حرفتان پایبند نباشید. اما این طور نیست. نیازی نیست فرزندتان را دعوا کنید تا روزی کار به حرمت‌شکنی برسد. تنها در نهایت صبوری و آرامش به او بگویید مهلتش به پایان رسیده و او کارش را انجام نداده، خودتان آشغال را دم در می‌گذارید و او امشب کلا مجاز به بازی کردن نیست. اما اگر فردا به حرفتان گوش کند، فرصتی دوباره برای بازی کردن خواهد یافت.

زنان اغلب در دوران بارداری با کمبود ویتامین D مواجه هستند.نتایج یک بررسی‌ جدید نشان داد کمبود ویتامین D می‌تواند وضع حمل در زنان را با درد بیشتری همراه کند.

کمبود ویتامین D در طول بارداری به خصوص در زنانی که از رژیم‌های غذایی گیاهی استفاده می‌کنند و کمتر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند شایع است. در این بررسی ۹۳ زن باردار حضور داشتند که سطح ویتامین D در بدن آنان پیش از وضع حمل کنترل شد و همچنین زنانی که در زمان زایمان تزریق نخاعی دریافت کردند. متخصصان آمریکایی اندازه گیری کردند که هر یک از این زنان هنگام وضع حمل به چه میزان داروی مسکن درد نیاز پیدا کرده‌اند.

این گروه تخصصی اظهار داشتند: زنانی که سطح ویتامین D آنان پایین بود نسبت به گروه دیگر بیشتر به داروی مسکن نیاز داشتند.

دکتر «آندرو گلر»، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: زنان اغلب در دوران بارداری با کمبود ویتامین D مواجه هستند و به همین دلیل هنگام وضع حمل بیشتر درد می‌کشند.

به گزارش هلث دی نیوز، دکتر گلر افزود: با در نظر گرفتن نتایج این مطالعه پیشگیری و درمان زنان بارداری که با کمبود این ویتامین مواجه‌اند می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر کاهش درد زایمان در میلیون‌ها زنی داشته باشد که در آستانه مادر شدن هستند.

از ماه سوم یا چهارم بارداری کم‌کم رحم بزرگ می‌شود و شکم خانم باردار جلو می‌آید. از این زمان به بعد است که باید برای دوران بارداری خرید کند و لباس‌های مخصوص بپوشد.

لباس بارداری
اینکه چه بخرید و از چه مارکی و چند تا بخرید، به بودجه شما بستگی دارد. می‌توانید کمی بیشتر، اما یک‌بار هزینه کنید و لباس‌هایی بخرید که اندازه آنها قابل‌تنظیم و با بالا رفتن سن بارداری، مدل آنها قابل‌تغییر باشد. به هر حال، پوشیدن لباس‌های قبل از بارداری، بعد از ماه چهارم به سلامت شما و جنینتان آسیب می‌رساند.

در ادامه، نپوشیدنی‌های بارداری را به روایت دکتر حمید بهنیا، متخصص زنان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، خواهید خواند.

لباس‌ تنگ و چسبان
از ماه چهارم بارداری، لباس باید راحت و گشاد باشد. لباسی که می‌پوشید نباید به شکم و پاها بچسبد، وزن آن باید روی شانه‌ها باشد و به واسطه کمربند یا کش، این وزن روی شکم نیفتاده باشد.

همچنین خانم باردار باید بتواند به راحتی لباس را بپوشد و دربیاورد و وقتی لباس را به تن دارد، راحت بنشیند و بلند شود و موقع راه رفتن دست و پا گیر نباشد.

پوشیدن شلوارهای تنگ، مخصوصا در ناحیه فاق، اصلا توصیه نمی‌شود، چون خانم‌ها در دوران بارداری بیش از هر زمان دیگری به‌دلیل تغییرات هورمونی مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند. توصیه اصلی این است که خانم‌های باردار، شلواری از جنس کتان یا نخ به پا کنند و از پوشیدن ساپورت که باعث افزایش تعریق می‌شود، خودداری کنند.

این موضوع در مورد لباس زیر هم صادق است. لباس زیر نباید آنقدر تنگ باشد که شکم را به دو قسمت تقسیم کند. بهتر است خانم‌های باردار لباس زیر نخی مخصوص بارداری انتخاب کنند، یا اگر لباس زیر معمولی می‌خرند، سایز خیلی بزرگ بپوشند تا کاملا راحت باشند و فشاری به شکم وارد نشود.

در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی اندازه سینه‌ها نیز بزرگ می‌شود و خانم باردار باید با توجه به این مساله اندازه سینه‌بند خود را تغییر دهد.

 کفش بدون پاشنه، یا پاشنه‌بلند
هم پوشیدن کفش‌های بدون پاشنه و هم پاشنه بلند، در دوران بارداری ممنوع است. بهترین کفش برای این دوران، کفش لژدار سه سانتی است. فراموش نکنید در دوران بارداری، پاها و کمر حساس‌تر از قبل و قوزک پا ضعیف‌تر است و وزن جنین می‌تواند به راحتی تعادل خانم باردار را به هم بزند.

انتخاب کفش‌های بدون پاشنه و تخت یا کفش‌های با پاشنه بیش از چهار سانت، می‌تواند باعث درد کمر، انقباض عضلات پا و درد زانو شود.

کفشی که انتخاب می‌کنید، اگر پاشنه‌دار است، باید سه سانتی و پاشنه آن پهن باشد.

 کفش‌ بنددار
برای ماه‌های آخر باید کفشی انتخاب شود که به خم شدن و بند بستن نیاز نداشته باشد، اما اگر لازم بود، خانم باردار نباید به سمت جلو خم شود یا نباید با تکیه به دیوار بند کفشش را ببندد. بهترین کار این است که روی یک صندلی بنشیند و پایش را روی ران پای مقابل قرار دهد و بند کفشش را محکم کند. برای پوشیدن جوراب نیز همین روش توصیه می‌شود.

در ماه‌های آخر بارداری مرکز ثقل بدن نیز به سمت جلو خم می‌شود و برای حفظ تعادل معمولا خانم‌های باردار شانه‌ها را عقب می‌دهند، اما این حالت باعث کمردرد می‌شود. انجام هر نوع حرکتی که دامنه حرکت مفاصل در آن بالا باشد، مثل پوشیدن لباس‌های تنگ که لازم است برای این کار دست‌ها خیلی عقب یا بالا برود، توصیه نمی‌شود.

کلا لباس و کفش بارداری باید سبک و راحت باشد و در تابستان و زمستان برحسب گرمی و سردی بدن مادر انتخاب شود. البته معمولا خانم‌های باردار ناگهان حس گرما یا گرگرفتگی پیدا می‌کنند و حرارت بدنشان بالاست و نیازی به پوشیدن لباس‌های خیلی گرم ندارند.

  نپوشیدنی‌های بارداری و سه نکته پوستی
دکتر  امیری ، سه نکته زیر را بیان می کند:

۱- به دلیل تجمع آب در بدن در دوران بارداری، بیشتر خانم‌های باردار دچار ورم‌ پاها می‌شوند و پوشیدن کفش‌هایی که قبل از بارداری مناسب بود، ممکن است اواخر بارداری به‌دلیل تنگی کفش، زمینه فرو رفتن ناخن در گوشت را افزایش دهد. برای پیشگیری از این مشکل، کفش راحت بپوشید.

۲- در دوران بارداری چین زیرپستان، زیربغل و کشاله ران مستعد عفونت‌های قارچی است. برای پیشگیری باید چین‌ها را خشک نگه‌داشت. از آنجا که فعالیت غدد عرق نیز در بارداری افزایش می‌یابد، خانم باردار باید لباس‌هایی از جنس الیاف نخی و پنبه‌ای بپوشد و از پوشیدن لباس‌هایی پلاستیکی خودداری کند تا از حساسیت و بروز درماتیت‌های متعاقب آن پیشگیری شود.

۳- به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بارداری، ناحیه ساق پا خشک می‌شود بنابراین خانم باردار باید پوستش را مرتب مرطوب و به جای استفاده از صابون‌ها، از پن‌های خنثی استفاده کند و از پوشیدن جوراب، چکمه یا لباس‌هایی با الیاف پشمی که خارش را افزایش می‌دهد، خودداری کند.

دکتر نیرومنش، معتقد است:

«معمولا لباس‌های بارداری، گشاد و راحت هستند و جنس لطیفی دارند، اما گویا مادران جوان امروز، تمایلی به پوشیدن این لباس‌ها ندارند.

تعجب می‌کنم وقتی می‌بینم خانم بارداری که برای معاینه‌‌ آمده است، بیش از ۱۰ دقیقه وقت صرف می‌کند تا با فشار و زحمت، شلوار جین تنگی که پوشیده، از پایش خارج کند. بیشتر آنها هم می‌گویند اصلا در این لباس‌ها راحت نیستند و اذیت می‌شوند، اما از پوشیدن لباس‌های گشاد بدشان می‌آید، اما به همه خانم‌های باردار توصیه می‌کنم به هیچ‌وجه شلوار جین نپوشند، چون ضخامتی که این شلوار دارد و مدل آن که چسبان است، مانع تبخیر رطوبت بدن می‌شود و خود این لباس عامل ایجاد عفونت است.

لباس خانم باردار باید به او آرامش بدهد چون هر چقدر اعصاب مادر راحت‌تر باشد، رشد و سلامت جنینی که در شکم دارد، بهتر خواهدبود.

حتما تجربه کرده‌اید روزی که یک لباس نامناسب و ناراحت به تن دارید یا کفش نامناسبی پوشیده‌اید، چقدر بیشتر از روزهای دیگر خسته و دچار تنش می‌شوید. این تنش برای افراد معمولی هم مضر است، اما برای خانم باردار، زیان آن بیشتر خواهد بود. اگر از پوشیدن شلوار جین خوشتان می‌آید، حداقل شلوارهای مخصوص بارداری را که طرح پارچه‌شان جین‌مانند است، انتخاب کنید. این شلوار نباید ضخیم باشد و مانع حرکت بدنتان شود.

پیراهن مخصوص بارداری یا بلوزهای مخصوص که زیر سینه پیلی دارند و جنسشان هم نخی و لطیف است، برای یک خانم باردار بهترین هستند.

سعی کنید رنگ لباسی که می‌پوشید، روشن و ملایم باشد تا به شما آرامش بدهد. رنگ‌های آبی و سفید به‌خصوص در فصل گرما، بهترین انتخاب هستند.

در جنس لباس دقت کنید، چون پوست خانم باردار حساس و خشک می‌شود و الیاف مصنوعی مخصوصا اگر لباس تنگ باشد و به پوست بچسبد، باعث آسیب می‌شود. این لباس‌ها از نظر بهداشتی هم مشکل‌ساز هستند، چون جلوی تبخیر عرق را می‌‌گیرند و زمینه را برای ابتلا به عفونت قارچی مساعد می‌کنند.

هرچند پوشیدن یک لباس نامناسب تاثیر مستقیمی روی سلامت و رشد جنین ندارد، اما لباس تنگ احساس آرامش را از مادر می‌گیرد و این ناآرامی روی جنینش تاثیر خواهد داشت. فشار لباس روی شکم باعث افزایش دمای بدن و عرق کردن زیاد هم می‌شود که به این طریق آب بدن از دست می‌رود. همزمانی این موضوع با فصل گرم و نیاز بیشتر بدن به آب برای سلامت مادر مضر است.

توصیه دیگر به خانم‌های باردار، پوشیدن کفش مناسب است. از آنجا که مرکز ثقل بدن خانم در ماه‌های آخر بارداری به هم می‌خورد و نمی‌تواند مانند قبل تعادل خود را حفظ کند، احتمال پیچ‌خوردن پا و زمین‌خوردن او بیشتر می‌شود. بهتر است کفش چرمی و با پاشنه‌ای سه سانتی‌متری باشد. کفش پاشنه‌ بلند، به کمر فشار می‌آورد و از نظر ایمنی خطرناک است.»

 تعیین وظیفه هریک از والدین در اوائل زندگی و خصوصا پس از بارداری ضرورت بالایی دارد. البته عقیده ثابتی در این مورد وجود ندارد مثلا بعضی از زن و شوهرها سعی می کنند تا حد امکان در کارهای روزمره مستقل باشند و یا برعکس در خانواده ها ی دیگر زن و شوهر می خواهند همه چیز را به طور اشتراکی و با همکاری یکدیگر انجام دهند و شوهر سعی می کند در مورد خرید، آشپزی، نظافت و شستشوی ظروف و … به زن کمک کند. نوع آخر هم زوج هایی هستند که هر کدام مسولیت مربوط به خود را انجام داده و در حالت های نیاز به دیگری کمک می کنند.

هر یک از این سه نوع زندگی به توافق طرفین بستگی دارد و اجباری در انتخاب راه معین وجود ندارد. البته با به دنیا آمدن بچه و اضافه شدن یک فرد جدید به افراد خانواده برنامه زندگی تغییر می کند و با کمی حسن نیت، خوش بینی و در نظر گرفتن احساسات طرف مقابل می توان زندگی آرامی را پی ریزی نمود.

تغییرات طبیعی احساسات زن در دوران بارداری مسئله بغرنجی را به وجود می آورد. در این موارد ممکن است شوهر به طور کلی گیج شود و نتواند دلیلی برای حالت های روحی گوناگون زن پیدا کند. مخصوصا اگر زن برای اولین بار حامله شده باشد. در این موارد شوهر علاوه بر کارهای شخصی باید توجه بیشتری به زنش داشته باشد. البته با گذشت زمان زن و شوهر در می یابند که چطور یکدیگر را در ناملایمات و مشکلات زندگی یاری دهند.

با گذشت زمان زن و شوهر یاد می گیرند که چطور با یکدیگر همکاری کنند و برای شروع این همکاری شوهر باید زن را در مراجعه به مطب پزشک خصوصا در اوایل بارداری همراهی نماید تا پزشک در حضور هر دو وضع جسمانی و مشکلات دوران بارداری را تشریح نماید. گاهی ممکن است خانم باردار به علت تغییر اندام و هیکل و به وجود آمدن محدودیت هایی در فعالیت و کار، نگران و ناراضی باشد، بنابراین لازم است تا شوهر حداکثر سعی خود را برای برطرف کردن این مشکلات انجام دهد.

وظایف شوهر به طور خلاصه عبارتند از :
۱٫ با ناراحتی های دوران بارداری زن مانند تهوع، درد کمر، تکرر ادرار و … اظهار همدردی کرده و در صورت بروز علائم ناراحت کننده و خطرناک با پزشک تماس بگیرد.

۲٫ زن را در رفتن به مطب پزشک همراهی کند و با پزشک آشنا شده و طرز برخورد و رفتار با خانم باردار را از نزدیک ببیندو به علاوه برنامه روزانه را طوری تنظیم کند که زن بتواند طبق برنامه ای که پزشک مشخص کرده است، به پزشک مراجعه کند.

۳٫اجرای دستورات پزشک در مورد رژیم غذایی و دارو را کنترل کند و در موارد لزوم به او یادآوری نماید.

۴٫ اگر زن خسته است به او اصرار نکند که از فامیل و دوستان پذیرایی کند زیرا زن باردار به آرامش و استراحت و تفریح نیاز دارد.

۵٫ تلفن پزشک، بیمارستان و آمبولانس را یادداشت کرده و در کنار تلفن قرار دهد.

۶٫ با خانم باردار در مورد پیشرفت بارداری و نوزادی که قرار است به دنیا بیاید با خوشرویی صحبت کند و سعی کند که نگرانی ها را برطرف کند.

۷٫ در بسیاری موارد برای انجام کارهای مربوط به بستری شدن زن در بیمارستان وقت کافی وجود دارد اما اگر درد شدید است، ابتدا او را به اتاق زایمان برده و سپس کارهای مربوط به پذیرش را انجام دهد.

۸٫ بعد از آماده شدن و معاینه خانم باردار توسط پزشک، شوهر می تواند زن را در اتاق درد ملاقات کند. حضور شوهر در کنار زن و یا حتی در بیمارستان برای خانم باردار بسیار اطمینان بخش و دلگرم کننده است.

عفونت ادراری در زنان باردار، یکی از گرفتاری های مهمی است که اگر بموقع درمان نشود می تواند به زایمان زودرس، سقط جنین، کاهش رشد و کم خونی در زن حامله منجر شود.

بارداری و سیگار
بارداری تجربه شیرین و در عین حال دشواری برای هر زنی محسوب می‌شود. تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، ساختار فیزیولوژیک بدن را دگرگون می‌کند.

تهوع، استفراغ، سردرد، احساس کسالت و خستگی از عوارض بسیار شایع و معمول است که در تعداد کثیری از زنان باردار مشاهده می شود و تقریبا بی خطر بوده و با استراحت، تغییر غذا و آموزش های ساده برطرف می شوند؛ اما بارداری فرآیندی خاص، حساس و پیچیده است که همیشه بخوبی و خوشی پیش نمی رود و مشکلاتی پدید می آید که شرایط را برای مادر و جنین داخل شکم دشوار می کند.

هدف از این مطلب، دادن آگاهی لازم و علائم هشداری است تا بخصوص مادرانی که برای بار اول حاملگی را تجربه می کنند، از آنها اطلاع کافی داشته باشند و از آن نهراسند؛ چرا که با علم و دانش فعلی بارداری های پرخطر قابل کنترل است.

سن کمتر از ۱۸ و بیش از ۳۵ سال مادر، ابتلا به یکی از بیماری های زمینه ای مانند قلبی و عروقی، دیابت، صرع، کلیوی و اعتیاد به سیگار و الکل، سابقه سقط و مرده زایی، اضافه یا کاهش وزن زیاد، مشکلات در بارداری های قبلی و ده ها عامل دیگر می تواند بارداری را با مشکل روبه رو کند. اینها مواردی است که باید پیش از اقدام به بارداری با یک مشاوره از ابتدا شناسایی شده و در صدد رفع یا کنترل آن برآییم.

البته جلسات مشاوره پیش از بارداری همیشه چاره ساز نیست، زیرا برخی خانم ها کاملا در سلامت به سر می برند و به طور ناگهانی دچار عوارض بارداری می شوند.

هر گونه خونریزی هشداردهنده است
یکی از مشکلاتی که خانم باردار ممکن است با آن مواجه شود، خونریزی در طول بارداری است. این خونریزی ممکن است در سه ماهه اول، دوم یا سوم اتفاق بیفتد.

بعضی از زنان عادت ماهانه شان به تاخیر می افتد و به طور ناگهانی دچار خونریزی واژینال می شوند. این می تواند نشانه سقط باشد.

بیشتر جنین هایی که اختلالات کروموزومی دارند، در سه ماهه اول خود به خود دفع می شوند.

وجود آ یو دی در رحم، سابقه سقط قبلی، سن بالای ۳۵ سال، ابتلا به عفونت ها، دیابت کنترل نشده، فیبروم رحمی و مصرف الکل و سیگار هم از مواردی است که موجب سقط می شود.
اگر خونریزی در سه ماهه دوم بارداری رخ دهد، علت ممکن است به اشکال در آناتومی رحم یا دهانه رحم مربوط باشد. علل انعقادی و ایمنی هم در سه ماهه دوم مطرح است.

سونوگرافی از رحم در این موارد بسیار کمک کننده است. حاملگی خارج رحمی (لانه گزینی در لوله رحم، روی تخمدان ها یا در محفظه شکمی) هم باعث خونریزی می شود.

این نوع حاملگی خطرناک است و می تواند باعث پاره شدن لوله رحمی، خونریزی شدید و حتی مرگ شود.

سابقه عفونت های لگنی، بیماری های لوله ای، نازایی و استفاده از روش های باروری آزمایشگاهی، احتمال حاملگی خارج رحمی را بالا می برد. بنابراین تاخیر در قاعدگی باید جدی گرفته شود.

کنده شدن جفت نیز سبب خونریزی در سه ماهه دوم  می شود.
ضربه به شکم، فشار خون بالا، کوتاهی بند ناف جنین، مصرف کوکائین به کنده شدن جفت کمک می کند.

جفت سر راهی نیز باعث خونریزی در سه ماهه سوم بارداری می شود.
اگر پره اکلامپسی به اکلامپسی تبدیل شود، تشنج و حتی خطر مرگ را هم در پی خواهد داشت

مسمومیت در بارداری (پره اکلامپسی) یک مورد اورژانسی است
تعدادی از زنان باردار دچار مسمومیت حاملگی می شوند. مسمومیت حاملگی به معنای بالا رفتن فشار خون بعد از هفته ۲۰ بارداری به همراه دفع پروتئین از ادرار است.

خانم های بیشتر از ۳۵ سال، دارای سابقه بیماری های کلیوی و قلبی، مبتلا به دیابت، حاملگی چند قلویی و پره اکلامپسی در بارداری قبلی، بیشتر دچار مسمومیت بارداری می شوند.

پره اکلامپسی در ابتدا چندان شدید نیست و با فشار خون بالا و پروتئین در ادرار مشخص می شود. ولی این بیماری بسیار خطرناک است.

علاوه بر این علائم، زنان مبتلا ممکن است نشانه های دیگری مانند افزایش وزن غیرطبیعی، سردرد های شدید و درد در ناحیه فوقانی شکم داشته باشند که موارد اورژانسی بوده و هر چه سریع تر بیمار باید در بیمارستان بستری و درمان آغاز شود.

اگر پره اکلامپسی به اکلامپسی تبدیل شود، تشنج و حتی خطر مرگ را هم در پی خواهد داشت.

مشکلات مقاومت در برابر انسولین
مقاومت به انسولین در نتیجه تغییرات هورمونی ناشی از بارداری است. دیابت بارداری شایع است و در زنانی که سابقه خانوادگی دیابت دارند، بالای ۳۵ سال هستند و در بارداری های قبلی، زایمانی با نوزاد درشت یا سابقه مرده زایی داشته اند، بیشتر دیده می شود. زنان باردار در اولین مراجعه و در هفته های ۲۴ تا ۲۸ باید غربالگری شوند.

این روش کمک زیادی به پزشک برای تشخیص بموقع دیابت و کنترل آن می کند.

مهم ترین اصل در کنترل دیابت رژیم غذایی مناسب است. مادران باردار باید افزایش وزنی مناسب در این دوره داشته باشند.

ورزش های ساده و سبک مفید است و از ورزش هایی که طی آن به تنه و اندام تحتانی فشار وارد می شود، باید خودداری کرد.

زنانی که بیماری زمینه ای یا سابقه مرده زایی دارند، حتما لازم است تحت بررسی های خاص سلامت جنین قرار بگیرند.

عفونت های ادراری
عفونت ادراری در زنان باردار، یکی از گرفتاری های مهمی است که اگر بموقع درمان نشود می تواند به زایمان زودرس، سقط جنین، کاهش رشد و کم خونی در زن حامله منجر شود.

بیماری با نشانه هایی مانند سوزش و تکرر ادرار، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب و لرز و قطع ادرار بروز می کند.

گاهی با یک بار درمان دارویی بیماری ریشه کن می شود؛ ولی در برخی خانم های باردار، بیماری عودکننده است و لازم می شود درمان دارویی تا پایان بارداری ادامه یابد.

عفونت های ادراری باید بسرعت ریشه کن شوند، زیرا احتمال گسترش میکروب به دستگاه ادراری فوقانی یعنی کلیه ها وجود دارد. همه خانم ها با دیدن علامت های فوق باید با یک پزشک مشاوره کنند.

سردرد های تنشی
سردرد در یک زن باردار غیرعادی محسوب نمی شود. نوعی از آن به سردرد تنشی معروف است که هر روز می تواند وجود داشته باشد. سردرد های میگرنی هم شایع است.

اما اگر سردرد جدید و شدیدی در بارداری ظاهر شود که با تب، استفراغ، تشنج و تغییرات سطح هوشیاری همراه باشد یا سردردی که با زور زدن، عطسه و سرفه شدت یابد یا باعث اختلال در خواب شود، احتمال می رود عامل زمینه ای دیگری وجود داشته باشد که نیازمند پیگیری است.

چندی پیش، ریچارد لین، روانشناس انگلیسی و تاتو وانهنس، محقق فنلاندی، مطالعه جالبی روی مردم برخی کشورهای دنیا انجام دادند تا متوجه شوند باهوش ترین و کم هوش ترین مردم جهان، در کدام کشورها زندگی می کنند. نتیجه پژوهش نشان داد مردم سنگاپور با میانگین هوش ۱۰۸، باهوش ترین مردم دنیا هستند.

بعد از سنگاپوری ها، مردم کره جنوبی، ژاپن، ایتالیا و ایسلند با میانگین ضریب هوشی به ترتیب ۱۰۶، ۱۰۵، ۱۰۲ و ۱۰۱، رتبه های دوم تا پنجم را به خود اختصاص داده اند. در این جدول، میانگین هوش ما ایرانی ها هم ۸۴ تخمین زده شده و این یعنی از نظر عددی در رتبه بیست وسوم جهان هستیم اما چون برخی از کشورها با میانگین های ضریب هوشی برابر در رده های هم ردیفی جای گرفته اند، رتبه اصلی ایران می شود ۹۸ در بین۱۸۸ کشور جهان. کشور آفریقایی گینه هم با میانگین هوش ۵۹، کم هوش ترین کشور دنیا شد.

شاید بپرسید راز باهوش شدن آدم ها چیست؟ شاید این پرسش در ذهن تان به وجود بیاید که چرا کشورهای جنوب شرق آسیا یا کشورهای حاشیه مدیترانه، بهترین رتبه ها را در این جدول هوش به خود اختصاص داده اند؟ آیا می شود همه چیز را به گردن ژنتیک انداخت یا خورد و خوراک و عوامل محیطی هم در باهوش شدن نسل یک کشور نقش دارند؟ با ما همراه شوید تا جواب این سوال ها را با هم بررسی کنیم.

نقش مهم تغذیه
محققان انگلیسی معتقدند تغذیه مناسب تا زمانی که مغز بچه ها در حال رشد و تکامل است، نقشی اساسی در افزایش میزان هوش ایفا می کند بنابراین هر مادری که دوست دارد فرزند باهوش تری داشته باشد، باید به نوع خورد و خوراک خود در دوران بارداری اهمیت زیادی بدهد و حواسش به تغذیه سالم فرزندش تا رسیدن به سن ۲ سالگی هم باشد.

تاثیر تغذیه دوران بارداری بر ضریب هوشی کودکان
البته، این بدان معنا نیست که هوش ما بعد از ۲ سالگی قابلیت ارتقا ندارد اما نقش تغذیه در باهوش شدن بچه ها تا ۲ سالگی، بیشتر از زمانی است که مثلاً آن ها دیگر کنکوری شده اند و می خواهیم خوراکی هایی برای افزایش هوششان در برنامه غذایی آن ها بگنجانیم. البته ما تا آخر عمرمان هم می توانیم حافظه کوتاه یا بلندمدت خود را با کمک مواد غذایی سالم یا ورزش های فیزیکی و فکری تقویت کنیم اما بعد از طی روند تکامل مغز، دیگر نمی توان به افزایش خارق العاده هوش یا همان IQ با کمک تغذیه و ورزش چندان امیدوار بود.

بهترین و بدترین خوراکی ها
حالا شاید این سوال برایتان پیش بیاید که اگر مادری بخواهد در دوران بارداری، با نوع تغذیه خود، فرزند باهوش تری به دنیا بیاورد، باید چه کند یا بهترین تغذیه برای بچه هایی که می خواهیم باهوش تر بشوند، چیست؟ یکی از مهم ترین مواد مغذی که باعث افزایش هوش می شود، اسیدهای چرب امگا۳است. به همین دلیل مردم کشورهای جنوب شرق آسیا و سواحل مدیترانه که ماهی و روغن زیتون بیشتری در برنامه غذایی شان دارند، باهوش تر از سایر مردم جهان هستند.

اسیدهای چرب امگا۳ می توانند به تکامل بهتر مغز، افزایش هوش و عملکرد مغز و تقویت حافظه در افراد مختلف کمک کنند. میگو و ماهی های چربی مانند سالمون، قزل آلا، کیلکا، خال مخالی و ساردین و روغن های گیاهی مغذی مثل روغن زیتون، بذر کتان و کانولا، سرشار از امگا۳هستند. گردو هم جزو منابع امگا۳ محسوب می شود.

بد نیست بدانید مصرف گوشت ها و غذاهای فرآوری شده مانند انواع سوسیس، کالباس، ناگت ها، غذاهای آماده و کنسروی، فست فودها و غذاهای چرب و سرخ شده، تأثیری منفی بر رشد مغز جنین می گذارد و باعث کاهش هوش بچه ها می شود. پس هرچقدر که فرزندان خود را دیرتر با این گروه غذاها آشنا کنید، کمک بیشتری به ارتقای هوششان کرده اید.

مصرف فراوان میوه و سبزی تازه از دوران کودکی تا ۳۰سالگی نیز باعث می شود میانگین هوش حداقل ۵ نمره بالاتر برود. فلفل تند هم سرشار از ویتامینC است و اگر در برنامه غذایی مادر باردار و شیرده جای بگیرد، می تواند کمک زیادی به رشد مغزی و افزایش هوش فرزندشان بکند.

بذر کتان هم یکی دیگر از منابع بسیار غنی از امگا۳ محسوب می شود که مادران باردار می توانند روزی یک مشت بسته از آن را در برنامه غذایی خود جای بدهند و از زمانی که فرزندشان توانایی خوردن خوراکی های سفره خانواده را داشت، روزی ۵ عدد تخم کتان آسیاب شده را داخل غذاهای او بریزند.

گوجه فرنگی، جزو دیگر خوراکی هایی است که به دلیل داشتن لیکوپن، با رادیکال های آزاد موجود در بدن مبارزه می کند و جلوی تخریب سلول های مغزی را می گیرد. بهتر است گوجه فرنگی تازه در رژیم غذایی تمام مادران باردار و شیرده جای بگیرد.

کلم بروکلی، جزو سبزی های برگ سبز تیره طبقه بندی می شود و سرشار از ویتامین K، و ویتامین C و انواع آنتی اکسیدان هاست. ویتامین K در بهبود عملکرد مغز و افزایش هوش جنین و کودکان خردسال، نقش بسزایی دارد.

نقش انکارناپذیر ژنتیک
هرچند تغذیه مناسب می تواند نقش مهمی در افزایش هوش بچه ها بازی کند، اما به هر حال نمی توانیم از نقش ژنتیک هم در افزایش یا کاهش میزان هوش چشم پوشی کنیم؛ یعنی اگر پدر و مادری با متوسط هوش ۸۵ با یکدیگر ازدواج کنند، نباید توقع داشته باشند بتوانند با کمک تغذیه، هوش فرزند خود را به بالای ۱۲۰ برسانند! دکتر پیتر کاندن، روان شناس، معتقد است حدود ۷۰- ۶۰ درصد هوش ما به زمینه های محیطی و ژنتیکی مان برمی گردد و والدین می توانند فقط ۴۰ -۳۰ درصد در باهوش تر شدن کودکشان نقش داشته باشند.

سبک زندگی و رژیم غذایی شما در طول دوران بارداری می‌توانند روی سلامت نوزاد شما تاثیر بگذارند و به تناسب‌اندام شما پس از زایمان کمک کنند. در این مطلب درباره مواد غذایی که برای مادر شدن مناسب هستند، بیشتر اطلاعات کسب می‌کنید. شاید بعضی از این مواد غذایی شما را متعجب کنند. ما برای شما در این رژیم غذایی صبحانه ناهار و شام را پوشش داده‌ایم!

برای مغز کودک
ماهی سالمون یا قزل‌آلا
این ماده غذایی بهترین منبع DHA ، اسید چرب مفید و امگا۳ است که به رشد مغزی کودک و سیستم عصبی او کمک می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد اگر در طول دوران حاملگی زیاد ماهی بخورید، می‌توانید قدرت مغزی نوزادتان را افزایش دهید. با این که میزان جیوه سمی موجود در ماهی سالمون بسیار ناچیز و کم است، مصرف مقدار کم آن به طور روزانه می‌تواند تبدیل به خطر شود، بنابراین حداکثر میزان مصرف آن در هفته به صورت پخته حدود ۴۰۰ گرم یا ۱۲ اونس است. یعنی یک یا دو بار در هفته.

نیمرو به خاطر فرزندتان
تخم‌مرغ
مقدار ذخیره کولین، نوعی از ویتامین B که رشد مغزی و ذهنی جنین را افزایش می‌دهد، در طول دوران بارداری کاهش پیدا می‌کند. از این‌رو دریافت مقدار کافی از این ماده بسیار حائز اهمیت است. خوشبختانه نیمرو یکی از دسترس‌ترین مواد خوراکی است که بسیار آسان آماده می‌شود و نیز مهم‌ترین منبع کولین است.

تخم‌مرغ را کامل استفاده کنید نه اینکه فقط سفیده آن را بپزید که تنها ۴ گرم پروتئین دارد زیرا کولین در زرده تخم‌مرغ قرار دارد. همچنین آن را به صورت متعادل مصرف کنید. برای نمونه، روزی یک عدد تخم‌مرغ آبپز یا املتی که با ۳عدد سفیده و یک عدد زرده درست شده بخورید.

 برای هیکلی شدن فرزندتان
ماست
این محصول لبنی خامه‌ای، منبعی عالی از زینک، ماده معدنی مفید برای رشد و ترمیم بافت‌هاست. زینک به ساخت بلوک‌های دیاگرام ژنتیکی که DNA نام دارد، کمک می‌کند. ماست غنی از کلسیم است که به رشد استخوان‌های جنین و استحکام او کمک ‌می‌کند. همچنین حاوی باکتری‌های پروبیوتیک خوب برای تسریع عمل هضم و افزایش ایمنی است. حتما به موارد ذکر شده روی برچسب آن که بیانگر «کشت زنده میکروب فعال» برای فواید بیشتر است، توجه کنید.
برای آنکه عفونت بدن‌تان را نگیرد
مرکبات
اگر در زمان بارداری سرما خوردید یا دچار آنفلوآنزا شدید، پنج‌برابر بیشتر در معرض عوارض جدی‌ای چون سینه پهلو و ذات‌الریه یا برونشیت قرار می‌گیرید. مرکبات منبعی ایده‌آل از ویتامین C هستند که ایمنی بدن را افزایش می‌دهند و مانع از گسترش بیماری  می​شوند.

پایه اولیه رشد کودک شما
پنیر
پروتئین پایه‌گذار رشد نوزاد است و سلول‌های شما را همینطور که بدنتان درحال تغییر است، بازسازی می‌کند. در طول دوران بارداری، پروتئین مصرفی روزانه شما باید از ۴۶ گرم به ۷۱ گرم برسد. پنیر سفید منبع عالی و سریع این ماده غذایی است و مقداری کلسیم اضافی نیز دارد.

برای فشارخون‌تان
سیر
با اینکه این ماده غذایی دهان را بدبو می‌کند اما ارزش غذایی بالا و فواید بسیاری دارد. سیر خطر ابتلا به بیماری پره اکلامپسیا (بیماری جدی که با  فشارخون بالا در دوران بارداری شناخته می‌شود) را از بین می‌برد. حدود یک چهارم از خانم‌هایی که در دوران بارداری فشارخون دارند، دچار پره اکلامپسیا می‌شوند و آنهایی که این بیماری را از قبل داشته‌اند، بیش از دوبرابر در آینده استعداد ابتلا به بیماری‌های قلبی را دارند.

برای اینکه آلرژی نگیرد
بادام
این ماده غذایی گرانبها پر از منیزیم، دارای ویتامین E و همچنین حاوی میزان مناسبی از پروتئین است. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که نوزادان مادرانی که در طول بارداری با رژیم غذایی مدیترانه‌ای تغذیه کرده‌اند، که دارای مغزها و آجیل‌هاست، ریسک کمتری در ابتلا به بیماری آسم و آلرژی‌ها دارند.

وعده‌های غذایی خود را با خوراکی‌های ساده پر کنید.
گزینه‌های بسیار خوب عبارتند از کنسرو تن ماهی، کنسرو لوبیای کم سدیم، میوه‌ها و سبزیجات یخ‌زده بدون مواد افزودنی، برنج قهوه‌ای و جوی دو سر زودپز، ترتیلای ذرت کامل، ماست بدون چربی، پنیر سفید، آجیل‌ها و روغن زیتون مخصوص سالاد. در طول دوران بارداری، حجم خون شما تا حدود ۵۰ درصد بیشتر می‌شود و کلیه‌های شما به اندازه کافی کار نمی‌کنند.

ضعف کلیه‌ها از بین بردن آب اضافی را برای بدن مشکل می‌سازد، تا جایی که به صورت غیرقابل اجتنابی منجر به پف کردن و ورم پاها می‌شود. اما نوشیدن آب کافی می‌تواند به شما کمک کند تا ماندن آب در بدن، رساندن رطوبت و جلوگیری از یبوست برطرف شود. با نوشیدن ۳/۲ لیتر یا حدود ۱۰ فنجان آب در روز می‌توانید برخی مشکلات ایجاد شده را از بین ببرید. به محض اینکه از خواب بیدار شدید و با هر وعده غذایی خود یک لیوان آب بنوشید.

ماه‌های بارد‌اری د‌ورانی است که ماد‌ران مراقبند‌ تا مباد‌ا د‌ارویی مصرف کنند‌ که سلامت خود‌ و جنین‌شان را تهد‌ید‌ کند‌ و عواقب جبران ناشد‌نی برای آنها به همراه د‌اشته باشد‌. این حساسیت د‌رباره تجربه انواع راد‌یولوژی و تصویربرد‌اری با اشعه ایکس نیز صاد‌ق است. بسیاری از ماد‌ران جوان که نخستین بارد‌اری‌شان را تجربه می‌کنند‌ نمی‌د‌انند‌ اگر د‌ر این د‌وران نیاز به راد‌یوگرافی و تصویربرد‌اری پید‌ا کنند‌، چه باید‌ بکنند‌؟ آنها نمی‌د‌انند‌ چطور بر د‌و‌د‌لی و شک‌شان برای انجام آن غلبه کنند‌!از آنجا که راد‌یولوژی انواع مختلفی د‌ارد‌ و د‌اروهایی نیز برای انجام آن حین یا قبل از تصویربرد‌اری توسط فرد‌ مصرف می‌شود‌، بهتر است آگاهی لازم د‌رباره عوارض راد‌یولوژی و زمان مناسب و نحوه انجام آن وجود‌ د‌اشته باشد‌ تا میزان ریسک صد‌مه به جنین به پایین‌ترین حد‌ خود‌ برسد‌. د‌کتر نسرین زارع‌پور، متخصص زنان و علی‌طریقت‌نیا، کارشناس راد‌یولوژی د‌راین‌باره توضیحاتی را با شما د‌ر میان می‌گذارند‌.

د‌ر این شرایط جای نگرانی نیست
د‌ر سونوگرافی‌های تشخیصی از انتقال امواج صوتی با فرکانس‌های مشخص استفاد‌ه می‌شود‌. سونوگرافی شکلی از پرتوتابی است که سبب انتقال انرژی می‌شود‌ و د‌ر شد‌ت‌های بسیار بالا احتمال آسیب‌د‌ید‌گی بافت‌های انسان د‌ر اثر حرارت وجود‌ د‌ارد‌. با وجود‌ این د‌ر محد‌ود‌ه کم‌شد‌ت تصویربرد‌اری سونوگرافی، استفاد‌ه از این روش، هیچ‌گونه خطر جنینی به اثبات نرسید‌ه است ولی د‌ر سونوگرافی‌های د‌اپلر و رنگی از شد‌ت‌های بالاتر انرژی استفاد‌ه می‌شود‌. با وجود‌ این د‌ر این موارد‌ نیز د‌ر صورت استفاد‌ه از پالس‌های کم‌شد‌ت، هیچ گونه اثر جنینی رخ نمی‌د‌هد‌.

تجهیزات سونوگرافی باید‌ مجهز به نمایشگر وید‌ئویی میزان انرژی باشد‌ تا از استاند‌ارد‌های تعیین شد‌ه فراتر نرود‌. د‌ر این موقعیت و به شرط رعایت استاند‌ارد‌های لازم خطری جنین را تهد‌ید‌ نمی‌کند‌. اگر این شاخص‌ها کمتر از محد‌ود‌ه خطر باشد‌ هیچ‌گونه آسیبی د‌ر پی نخواهد‌ د‌اشت. با این حال منطقی به نظر می‌رسد‌ از سونوگرافی فقط د‌ر موارد‌ ضروری مورد‌ تجویز پزشک استفاد‌ه شود‌.

بیشتر روش‌ها بی‌خطرند‌
روش‌های تصویربرد‌اری که د‌ر د‌وران بارد‌اری به عنوان اقد‌امات کمکی برای تشخیص و د‌رمان مورد‌ استفاد‌ه قرار می‌گیرند‌، شامل سونوگرافی و راد‌یوگرافی هستند‌ که میان این روش‌ها راد‌یوگرافی بیشترین نگرانی را به همراه د‌ارد‌. برخی از این اقد‌امات قبل از تشخیص مراحل نخست بارد‌اری انجام می‌شود‌ ولی خوشبختانه اکثر روش‌های راد‌یوگرافیک تشخیصی با خطر همراه نیستند‌.

آثار قطعی و تصاد‌فی اشعه
تماس با اشعه ایکس ممکن است د‌ر اثر ایجاد‌ اضطراب د‌ر بیمار یا پزشک، سبب سقط د‌رمانی بی‌مورد‌ شود‌ و ربطی به اشعه ند‌ارد‌. آثار بیولوژیک اشعه ایکس د‌ر اثر نوعی واکنش الکتروشیمیایی به وجود‌ می‌آید‌ که ممکن است سبب آسیب بافتی شود‌. اشعه د‌ر د‌وزهای زیاد‌ می‌تواند‌ سبب مشکلات ژنتیک و خطرهای تولید‌مثل د‌ر جنین شود‌ که یکسری از آنها آثار قطعی هستند‌ که ممکن است موجب ناهنجاری‌های ماد‌رزاد‌ی، محد‌ود‌یت رشد‌ جنین، عقب‌ماند‌گی ذهنی و سقط شوند‌ و د‌یگری آثار تصاد‌فی است که ممکن است سبب بیماری‌های ژنتیک و سرطان‌زایی شوند‌.

د‌وز اشعه را چه چیز مشخص می‌کند‌
هنگام محاسبه د‌وز پرتوهای اشعه ایکس باید‌ عوامل متعد‌د‌ی د‌ر نظر گرفته شوند‌ از جمله نوع بررسی تشخیصی، نوع و عمر د‌ستگاه، فاصله عضو هد‌ف از منبع اشعه، ضخامت عضوی از بد‌ن که اشعه از آن عبور می‌کند‌ و روش یا تکنیک مورد‌ استفاد‌ه برای مطالعه. د‌ر بررسی، آن د‌سته از اعضای بد‌ن ماد‌ر که بیشترین فاصله را از رحم د‌ارند‌ مانند‌ سر، د‌وز بسیار اند‌کی به جنین می‌رسد‌. هنگامی که می‌خواهیم د‌ر مورد‌ د‌وز راد‌یاسیون د‌ر یک مورد‌ خاص تصمیم‌گیری کنیم، باید‌ از مشاوره با متخصص فیزیک پزشکی بهره بگیریم.

راد‌یولوژی کد‌ام عضو پرخطر است
د‌ر د‌وران بارد‌اری راد‌یوگرافی قفسه سینه رایج‌ترین مطالعه محسوب می‌شود‌ که د‌ر موارد‌ استفاد‌ه از آن، تماس جنین با اشعه بسیار اند‌ک است ولی راد‌یوگرافی شکم با د‌وز بالاتری همراه است چون جنین مستقیما د‌ر معرض تابش قرار می‌گیرد‌. د‌ر عکس‌های رنگی کلیه چون تعد‌اد‌ زیاد‌ی عکس گرفته می‌شود‌ د‌وز بالایی از اشعه به جنین وارد‌ می‌شود‌. د‌ر اکثر راد‌یوگرافی‌هایی که د‌ر پی تصاد‌فات و ضربه استفاد‌ه می‌شوند‌ مانند‌ اند‌ام‌ها، جمجمه و د‌ند‌ه‌ها، د‌وز اند‌کی از اشعه به جنین می‌رسد‌ چون فاصله زیاد‌ی از جنین د‌ارد‌. مطالعات نشان می‌د‌هد‌ که بیشترین افزایش خطر عقب‌ماند‌گی ذهنی شد‌ید‌ مربوط به تماس با اشعه د‌ر هفته‌های ۸ تا ۱۵ است. د‌ر جنین انسان که سن آن کمتر از ۸ هفته یا بیش از ۲۵ هفته است، د‌ر د‌وزهای بالاتراشعه هم، افزایش ثابت شد‌ه عقب‌ماند‌گی ذهنی د‌ید‌ه نشد‌ه است.

اگر بعد‌ از راد‌یوگرافی متوجه شد‌ید‌ بارد‌ارید‌…
اگر بعد‌ از انجام راد‌یوگرافی فرد‌ی متوجه بارد‌اری‌اش شود‌، نباید‌ کار خاصی انجام د‌هد‌. اگر ماد‌ری همچنان نگران سلامت جنین خود‌ است و حتی به سقط جنین فکر می‌کند‌ باید‌ از پزشک متخصص بخواهد‌ مقد‌ار اشعه تابید‌ه شد‌ه را مشخص کند‌. بهتر است بیشتر از ۵ واحد‌ اشعه به بد‌ن ماد‌ر تاباند‌ه نشود‌ و د‌ر بیشتر موارد‌ میزان اشعه کمتر از این مقد‌ار است.

قانون ۱۰ روز کد‌ام است؟
علی‌طریقت‌نیا، کارشناس راد‌یولوژی: قانونی د‌ر راد‌یولوژی د‌ر مورد‌ زنان بارد‌ار مطرح است که به آن «قانون ۱۰ روز» گفته می‌شود‌. منظور از این قانون جلوگیری از تابش اشعه به جنینی است که تازه تشکیل شد‌ه باشد‌ و د‌ر زنانی مطرح می‌شود‌ که د‌ر سن باروری بود‌ه و به هیچ‌وجه از روش‌های ضد‌بارد‌اری استفاد‌ه نمی‌کنند‌. این قانون از نظر زمان‌بند‌ی شامل روزهایی است که پس از تخمک‌گذاری پیش می‌آید‌. به عنوان مثال اگر خانمی سیکل ۲۸ روزه د‌اشته باشد‌ چون تخمک‌گذاری او به طور معمول د‌ر روزهای ۲±۱۴ انجام می‌شود‌، اعتقاد‌ براین است که ۱۴ روز اول بارد‌اری بهترین زمان برای تهیه راد‌یوگرافی‌های غیراورژانسی از ناحیه لگن و شکم بیمار بارد‌ار است. د‌ر افراد‌ با سیکل ۳۰روزه یا ۲۶ روزه زمان تخمک‌گذاری متغیر بود‌ه و زمان تخمک‌گذاری این افراد‌ به ترتیب۲± ۱۵ ،۲ ± ۱۳ است. به طور کلی از شروع عاد‌ت ماهانه تا ۱۰ روز بعد‌ می‌توان با خیال راحت راد‌یوگرافی کرد‌ که به قانون ۱۰ روز مشهور است.

قانون ۲۸ روز چه می‌گوید‌؟
د‌ر حال حاضر قانون ۲۸ روز جایگزین قانون ۱۰ روز شد‌ه است. طبق این قانون، از شروع عاد‌ت ماهانه تا ۲۸ روز می‌توان تابش‌گیری انجام د‌اد‌ که د‌ر راستای قانون همه یا هیچ است. به این معنی که د‌ر این مقطع تابش‌گیری یا باعث مرگ جنین یا زند‌ه ماند‌ن آن بد‌ون هیچ آسیبی می‌شود‌.

این موارد‌ را رعایت کنید‌
* د‌ر صورت اصرار پزشک مبنی بر انجام راد‌یوگرافی یا اورژانسی بود‌ن ضمن اطلاع به پزشک مربوطه، حد‌اکثر مراقبت و محفاظت بیمار د‌ر برابر اشعه باید‌ به عمل آید‌.
*   از جمله موارد‌ حفاظتی که باید‌ به آن توجه د‌اشت این است که راد‌یوگرافی از بیمار د‌ر۱۰ روز اول قاعد‌گی انجام شود‌.
*   از پوشش سربی تا آنجا که برای تصویر اختلال ایجاد‌ نکند‌، استفاد‌ه شود‌ و با پرتو محد‌ود‌ و افزایش فاصله تیوب انجام شود‌.
*  از پزشک بخواهید‌ حتی‌الامکان از روش‌های د‌یگر تصویربرد‌اری که بد‌ون اشعه ایکس است، استفاد‌ه کند‌.
*  د‌ر صورت بارد‌اری حتما عبارت « lmp» را روی برگه د‌رخواست راد‌یولوژی ذکر کنید‌.

 اگر انتظار مادر شدن را می‌کشید، سرفه‌ها و تب کردن‌های‌تان تنها برای خود شما گران تمام نمی‌شود. آنفلوآنزا در روزهای بارداری، نه تنها سلامتی و جان شما را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند برای جنین‌تان هم گران تمام شود. از دست دادن بارداری و زایمان زودرس، تنها بخشی از عوارضی است که ابتلا به آنفلوآنزای شدید می‌تواند برای‌تان به همراه بیاورد اما پزشکان می‌گویند گذشته از جان جنین شما، سلامتی روانی‌اش در سال‌های بعد از تولد هم می‌تواند به‌خاطر چنین ویروسی خدشه‌دار شود. دکتر برجیس، متخصص زنان، معتقد است گرچه سرماخوردگی ساده خطر چندانی را برای خانم‌های باردار به همراه نمی‌آورد، اما مقابله با آسیب‌های ناشی از ویروس مرموزی مثل آنفلوآنزا کار هر کسی نیست.

سرماخوردگی خطری ندارد
علائم خفیف و مختصری که خبر از سرماخوردگی یا حساسیت فصلی می‌دهند، سلامتی مادر و جنین را چندان تهدید نمی‌کنند اما وقتی درگیری فرد با ویروس شدت می‌گیرد و علائم عمومی شدیدتری مثل تب، بدن درد، تهوع شدید، درد عضله و … سراغ بیمار می‌رود، حتما باید مراحل درمان به موقع طی شود. سرماخوردگی و آنفلوآنزا دو بیماری کاملا متفاوت هستند و مادر باردار هم با ابتلا به هر کدام، شرایط کاملا متفاوتی را تجربه خواهد کرد. سرماخوردگی برخلاف آنفلوآنزا با واکنش های شدید بدنی همراه نمی شود و در اغلب موارد مشکلی را برای مادر و جنین به همراه نمی آورد.

پیشگیری کنید
مادران باردار هم مثل دیگران چاره‌ای جز رعایت نکات ساده بهداشتی برای پیشگیری از این بیماری ندارند. رعایت کامل بهداشت فردی، پرهیز از دست دادن، در زمان عطسه و سرفه جلوی دهان را گرفتن، پرهیز از تماس با فرد بیمار یا فرد مشکوک به بیماری، حاضر نشدن در اماکن عمومی در زمان ابتلا و استراحت کافی از نکاتی است که خانم‌های باردار هم باید آنها را رعایت کنند.

گذشته از این، پرهیز از استرس، انجام تمرین‌های ملایم ورزشی که گردش خون در بدن را تسریع می‌کند، نوشیدن آب و مایعات فراوان و تغذیه صحیح و مصرف فراوان میوه‌ها و سبزیجات تازه هم می‌تواند راهگشا باشد و فرد با رساندن ویتامین C و ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوان به بدنش، می‌تواند مقاومت خود در برابر این ویروس را بالاتر ببرد و در برابر بیماری ایمن شود.

به دیدن مسافران نروید
حضور مادر باردار در جمع‌های شلوغ یا بیمارستان‌ها ممنوع است. چراکه در بیمارستان‌ها فرد ممکن است در معرض انواع ویروس‌ها و عوامل عفونی قرار بگیرد. بهتر است خانم‌های باردار تا ۱۰ روز به دیدن کسی که از حج یا سفر برگشته نروند. گفته می‌شود که ویروس آنفلوآنزا از طریق سفر آدم‌ها از یک گوشه دنیا به گوشه دیگر، تنها در عرض چند ساعت به تمام دنیا فرستاده می‌شود و از آنجا که ممکن است مسافران ناقل یک ویروس تازه باشند، خانم‌های باردار تا زمان اطمینان از سلامت آنها، نباید به دیدن‌شان بروند.

ممکن است بارداری‌تان از دست برود
آنفلوآنزا در بارداری به‌خاطر کاهش سطح ایمنی بدن در این دوران می‌تواند درگیری شدیدتری را ایجاد کند. درگیری راه‌های تنفسی تحتانی، ذات‌الریه یا پنومونی بخشی از این مشکلات است. از عوارض دیگر آنفلوآنزا در دوران بارداری، از دست دادن بارداری و زایمان زودرس است. آنفلوآنزا می‌تواند عوارض بسیار شدیدی مثل مرگ مادر را به همراه بیاورد و علائمی مثل تب بالا به‌خصوص در سه ماهه اول برای سلامتی جنین می‌توان آسیبرسان باشد.

گذشته از تهدید جان جنین، احتمال ابتلا به یکسری بیماری‌های روانشناختی در اطفالی که مادران‌شان در بارداری دچار تب و آنفلوآنزا شده‌اند افزایش می‌یابد و سلامت روانی فرزند آینده آنها را تهدید می‌کند. نمی توانیم بگوییم تمام کسانی که به مشکلات روانی مبتلا می شوند، مادری داشته‌اند که در دوره بارداری افسرده بوده، اما محققان توانسته‌اند ارتباط میان این دو بیماری را در بعضی موارد اثبات کنند. در هر حال نباید فراموش کرد که ابتلا به این بیماری ها در آینده تنها تهدیدی نیست که به‌خاطر ابتلای مادر به آنفلوآنزا ایجاد می شود.

تا دیر نشده واکسن بزنید!
حوالی مهر تا اردیبهشت فصل پرخطر ابتلا به آنفلوآنزاست. به همین دلیل بهترین ماه‌ها برای تلقیح واکسن، مهر و آبان است.

این ۶ ماه بیشتر مراقب باشید
در همه ماه‌های بارداری ابتلا به آنفلوآنزا می‌تواند خطرساز باشد اما در سه ماهه دوم و سوم سلامت مادر و جنین بیشتر تهدید می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که مادران باردار در سه ماهه دوم مورد تلقیح واکسن آنفلوآنزا قرار بگیرند ولی در مادرانی که احتمال بروز عوارض آنفلوآنزا در آنها زیاد است یا کسانی که آسم یا بیماری قلبی و … دارند در سه ماهه اول هم می‌توانند این واکسن را تلقیح کنند.

واکسن بزنید
در صورتی که خانمی باردار علائم ابتلا به بیماری را در خود مشاهده کرد یا در صورت تماس او با فرد مبتلا، پزشک معالج می‌تواند داروهای خاص ضدویروس را برای کاهش شدت ابتلا تجویز کند اما نباید فراموش کرد که ویروس آنفلوآنزا، ویروس بسیار باهوشی است و در هر سال به شکل متفاوتی درمی‌آید.

به همین دلیل توصیه می‌شود افراد مسن هر شش ماه یک‌بار با تلقیح واکسن، ایمنی بدن خود را در برابر شکل تازه این ویروس بالا ببرند و خانم‌های باردار هم در ماه‌های گفته شده این کار را انجام دهند. ایمنی سرم دو تا سه هفته بعد از تلقیح ایجاد می‌شود و خانم‌های باردار می‌توانند امیدوار باشند که در صورت کمک گرفتن از این روش، احتمال ابتلا به ویروس در آنها به شکل قابل توجهی پایین بیاید.

نگران نباشید؛  ویروسی نمی‌شوید
در واکسن تزریقی برخلاف واکسن استنشاقی خود ویروس زنده وجود ندارد، بلکه این واکسن محتوی آنتی ژن سطحی ویروس آنفلوآنز و نه خود ویروس زنده است که روی تخم‌مرغ کشت داده می‌شود. به همین دلیل کسانی که به تخم‌مرغ و پروتئین‌هایی مثل پروتئین مرغی حساسیت دارند، نمی‌توانند از این واکسن استفاده کنند. واکسن آنفلوآنزا فرم استنشاقی هم دارد که مصرف آن برای خانم‌های باردار ممنوع است و در ایران هم فرم استنشاقی این واکسن را نداریم.

باید واکسن بزنید اگر…
–  باردارید

–  در دوران شیردهی قرار دارید

–  سن‌تان بیشتر از ۶۵ سال است (حتی اگر سالم و ورزشکار باشید)

–  خردسالید

–  مبتلا به بیماری‌های قلبی، تنفسی، بیماری‌های مزمن مثل دیابت، اختلال مزمن عملکرد کلیه، نقص سیستم ایمنی و بیماری‌های خاصی که سیستم ایمنی را درگیر کرده‌اند هستید یا داروهایی مثل کورتون مصرف می‌کنید یا مورد رادیوتراپی قرار می‌گیرید.

واکسن آنفلوآنزا  ممنوع است اگر…
–  دچار تب یا عفونت حاد هستید

–  حساسیت به تخم مرغ و پروتئین‌های مشابه دارید

–  به جنتامایسین حساسیت دارید

منتظر این عوارض باشید
واکسن آنفلوآنزا سه دسته عوارض موضعی (مثل کبودی و التهاب خفیف)، عمومی (مثل تب ملایم و لرز، ضعف و خستگی) و نادر (مثل کهیر و تشنج) را برای بیمار ایجاد می‌کند. عوارض عمومی این واکسن یکی دو روز پایدار می‌ماند و عوارض نادر در کمتر فردی مشاهده می‌شود. کسی که واکسن آنفلوآنزا می‌زند،  تا چند هفته بعد از آن نباید مورد برخی سنجش‌های آزمایشگاهی قرار گیرد. برای مثال اگر مدت زمان کوتاهی بعد از تزریق آزمایش هپاتیت را انجام دهد، احتمال اینکه نتیجه آزمایش او به طور گذرا و کاذب مثبت نشان داده شود، زیاد است.

چه داروهایی مجاز و ممنوع است؟
در قرص‌های سرماخوردگی بزرگسالان (ادالت کلد) ترکیبات منقبض کننده عروق وجود دارد و به همین دلیل مصرف این قرص‌ها مگر در موارد خاص، برای کسانی که در سه ماهه اول قرار دارند، ممنوع است و در ماه‌های بعد بهتر است از آنها استفاده نشود. خانم‌های بارداری که علائم را مشاهد می‌کنند، بهتر است از محلول‌های آماده مثل سرم نمکی و قطره‌های مخصوص بینی کمک بگیرند.

اگر فرد علائم آبریزش بینی و علائم تنفسی ناشی از ویروس را مشاهده کرد، می‌تواند از ترکیبات آنتی هیستامین استفاده کند. ترکیبات دیگر که ضد سرفه هستند یا شربت‌ها حتما باید با نظر پزشک معالج مورد مصرف قرار بگیرند. در صورت تجویز پزشک، مصرف استامینوفن برای خانم‌های باردار ممنوعیتی ندارد اما این افراد باید از مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها جدا پرهیز کنند.

چند علت شایع درد و سوزش ادرار عبارتند از:

1- عفونت سیستم ادراری

2- سوزاک و کلامید یا،  که هر دوی این بیماریها سبب التهاب مجرای خروجی ادرار می گردند.

3- پروستات ملتهب (پروستات غده ای است که ترشحات آن به پیشابراه مردان میریزد والتهاب وعفونت آن می تواند به صورت درد و سوزش به هنگام ادرار نمایان گردد.)

4- عفونت مزمن دیواره مثانه

5- عفونت و التهاب واژن در زنان

6-  عفونت و التهاب در ناحیه مدخل خارجی واژن در زنان

همانطور که ذکر گردید با مراجعه به موقع به پزشک و درمان سریع و راحت میتوان از عوارض بعدی و جدی آن جلوگیری نمود.

البته باكتری می‌تواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از كلیه ها كه ادرار را ترشح می‌كنند شروع می‌شود و بصورت لوله هایی كه حالب خوانده می‌شوند تا مثانه كشیده می‌شود كه ادرار در آن جمع می‌شود. دستگاه ادراری به پیشابراه ختم می‌شود كه لوله كوتاهی است كه ادرار را به خارج از بدن می‌برد.

وقتی باكتری های موجود در روده ها از راه ركتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود می‌آید. باكتریها می‌توانند مثانه را آلوده كرده سیستیت ایجاد كنند و یا بدون آنكه علامتی ایجاد كنند، در آنجا تكثیر یابند. در هر یك از این موارد، باكتریها ممكن است از راه حالب بالا رفته و كلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت كلیه خطرناك است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.

آیا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا می‌برد؟
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یك از بخش های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه كرده سرعت آنرا كُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع كامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود كه عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌كشد و باكتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تكثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است كه پزشك در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌كند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یكی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید كه باكتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف كردن آن از آنتی بیوتیك استفاده كنید. اگر این نوع عفونت باكتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت كلیه در دوران بارداری 30% است.

علائم سیستیت چیست؟
علائم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم ها متفاوت است و میتواند به شكل های زیر بروز كند:

* درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام مقاربت جنسی)
* ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شكم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
*افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار كردن به طور مكرر حتی زمانی كه میزان ادرار در مثانه بسیار كم است
* ادرار بدبو
*ادرار كدر
* وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود)
از آنجائیكه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود ممكن است تشخیص قطعی سیستیت مشكل باشد بخصوص در مواردی كه علائم خفیف است. اگر شـما فكر می‌كنید كه ممكن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشك خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار كند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت كلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است كه درمان به تأخیر نیفتد.

علائم عفونت كلیه چیست؟
علائـم انتـشـار عفونـت به كلیه ها و اینكه شما نیازمند مراقبت های فوری پزشكی هستید عبارتند از:

* تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق
*درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دنده ها كه ممكن است یكطرفه یا دوطرفه باشد و *احتمالاً درد شكم
*تهوع و استفراغ
*وجود چرك و خون در ادرار (ممكن است با چشم غیرمسلح دیده نشود)
علائم سیستیت نیز ممكن است در عفونت كلیه دیده شود. عفونت كلیه یكی از خطرناك ترین عوارض دوران بارداری است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشك ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.

ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری چه درمانی نیاز دارد؟
اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باكتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیك خوراكی دریافت كنید. (بسیاری از آنتی بیوتیك ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف كرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیك در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یك دوره درمان بطور كامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باكتری پاك شود.

بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تكرار كنید تا مشخص شود كه عفونت برطرف شده است. انجام كشت های مكرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در 40% خانم های بـاردار كه دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تكرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تكرار عفونت مثانه، ممكن است آنتی بیوتیك بطور دائم و با یك دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.

در صورت بروز عفونت كلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیك وریدی دریافت كنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تكرار كنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیك قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت كلیه خواهید بود.

چگونه میتوان از عفونت ادراری پیشگیری كرد؟
برای پیشگیری از عفونت ادراری میتوانید اقدامات زیر را بكار بندید:

* مقدار زیادی آب بنوشید. روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی سی آب بنوشید.
* هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی كنید هر بار مثانه را كاملاً خالی كنید.
* بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز كنید تا از ورود باكتری های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.
* پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار كنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشوئید.
* عصاره شاتوت بنوشید. مطالعات نشان داده اند كه آب عصاره شاتوت میزان باكتریها را كاهش داده و از جایگزینی باكتری های جدید در دستگاه ادراری پیشگیری می‌كند. (هرچند نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد كرد و دقت كنید كه اگر دارای علائم عفونت ادراری هستید باید به پزشك مراجعه كنید و آنتی بیوتیك دریافت كنید).
* از فرآورده های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون های قوی خودداری كنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریك می‌كند و محیط كشت مناسبی برای رشد باكتریها خواهد بود. در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نكنید.
* لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب كنید و از جوراب شلواری هایی كه قسمت بالای آن نخی است استفاده كنید.

 عفونت‌های دستگاه ادراری از مسایل جدی هستند که سلامت فرد را به خطر می‌اندازند. عفونت‌های دستگاه ادراری دومین نوع معمول عفونت در بدن و علت حدود 3/8 میلیون ویزیت پزشکی در سال هستند. زنان به خصوص در ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری مستعدترند. یک زن از هر پنج زن طی عمرش یک‌بار به عفونت ادراری مبتلا می‌شود. از جمله شایع‌ترین بیماری‌های عفونت دستگاه ادراری در نزد خانم‌ها، بیماری‌های عفونی دستگاه تناسلی است. در این شماره قصد داریم درباره این عفونت‌ها اطلاعاتی خدمت شما ارایه کنیم.

گروهی از این بیماری‌ها مانند سوزاک و سیفلیس و تبخال‌های تناسلی که معمولا عوارض و درمان‌های بیشتری دارند، صرفا از طریق تماس‌های جنسی منتقل می‌شوند اما آنچه مدنظر ماست گروهی از بیماری‌های عفونی هستند که اکثر خانم‌ها در طی زندگی، حداقل یک بار به یکی از آنها دچار شده و عوارض و درمان‌های ساده‌تری دارند. به التهاب و عفونت مجرای تناسلی، واژینیت می‌گویند.

 قارچ‌ها عامل مهم عفونت

منشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و تنها زمانی که بیش از حد معمول گسترش و رشد کند می‌تواند بیماری‌زا شود.

البته به روشنی نمی‌توان علت عفونت قارچی را توضیح داد اما آ‌نچه مسلم است مخمرها و قارچ‌ها در بدن ما حیات داشته و با ما هم‌زیست‌اند. مخمرها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی‌ها وجود دارند و به نوعی می‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند ولی اکثر ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ‌ها نمی‌شویم.

 شرایط زمینه‌ساز

• استفاده بیش از حد از داروهای آنتی‌بیوتیکی

• قرص‌های ضد بارداری خوراکی

• اختلال عملکرد دوره‌های ماهانه

• بارداری و زایمان

• انتقال بیماری‌های آمیزشی

• سایش و خراشیدگی و التهاب سطح اندام تناسلی

• ضعف سیستم ایمنی بدن

عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود.

 انگل‌ها، میهمان ناخوانده

عفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایطی خاص می‌باشد، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند.

 نشانه‌ها، چراغ راه تشخیص درست

علایم اصلی واژینیت قارچی عبارت از خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

واژینیت باکتریایی: این بیماری می‌تواند از طریق تماس جنسی نیز منتقل شود. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال موجود است ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می‌باشد. تشخیص این بیماری ممکن است با توجه به علایم حاصل از آن و یا انجام نمونه‌برداری از ترشحات اندام تناسلی توسط پزشک و انجام آزمایش روی نمونه به دست آمده صورت گیرد.

1. پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب، خود را بشویید. این کار از رانده شدن باکتری‌های انتهای دستگاه گوارش به ناحیه تناسلی جلوگیری می‌کند.

2. در طی روز لباس‌های زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید. از پوشیدن لباس‌های بدون تهویه مانند لباس‌های نایلونی و ساخته شده از سایر الیاف مصنوعی خودداری کنید و از پوشیدن لباس‌های تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس‌های گشاد و راحت به تن کنید و برای شستشوی لباس‌های زیر خود از شوینده‌های غیرمعطر و ملایم استفاده کنید.

3. کاندوم‌ها و دیافراگم‌های از جنس لاتکس و ژل‌های اسپرم‌کش در برخی از زنان ایجاد تحریک می‌کنند که باید از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری استفاده گردد همچنین حین مقاربت از لغزنده‌کننده‌های محلول در آب و غیرمعطر استفاده کنید. از وازلین و لغزنده‌کننده‌های حاوی سیلیکون استفاده نکنید.

4. لباس‌های زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.

5. از پودر تالک در اطراف ناحیه تناسلی استفاده نکنید زیرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه می‌دارد.

6. در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می‌کنید حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت یک بار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دست‌های خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچ‌گاه از تامپون استفاده نکنید و به جای آن از پدهای بهداشتی استفاده کنید.

7. نوار بهداشتی (پد) را باید هر چهار تا شش ساعت یک‌بار (حداکثر 8 ساعت) عوض‌کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.

8. از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.

9. حین استحمام از صابون و شامپوهای غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.

10. همیشه نواحی تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروب‌ها را سرعت می‌بخشد.

11. به طور منظم سطح خارجی نواحی تناسلی را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن نواحی تناسلی نیازی به استفاده از صابون نمی‌باشد.

12. هیچ‌گاه لباس‌های خیس و مرطوب را به تن نکنید. چنانچه لباس‌هایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.

13. هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنید تا شامپو با ناحیه تناسلی تماس نیابد.

14. پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار می‌توانید از سشوار (با درجه باد سرد) نیز استفاده کنید.

15. پس از استحمام ادرار کنید.

16. هیچ‌گاه ادرار خود را نگه ندارید.

17. از دوش مخصوص دستگاه تناسلی استفاده نکنید چرا که این عمل ترشحات و باکتری‌های طبیعی و محافظ این ناحیه را می‌شوید.

18. مصرف بی‌رویه و سرخود آنتی‌بیوتیک‌ها میکروب‌های مفید و طبیعی را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد.

19. خانم‌هایی که در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی‌اند و همچنین خانم‌هایی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند از آنجایی که سطوح هورمون‌های بدن آنها دستخوش تغییر می‌شود، باید بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.

دليل اين امر چيست ؟

 از بي‌خوابي ناگهاني خود كلافه شده‌ايد؟ آيا ممكن است اين عارضه به خاطر عدم احساس راحتي در تخت‌خواب، نياز به ادرار مرتب، خارش پا و هيجان ناشي از بچه‌دار شدن ايجاد شده باشد ؟

با اين حجم وسيع از مزاحمت‌هاي فيزيكي و احساسي خواب كه بايد با آنها كنار بياييد، غيرمنتظره نيست كه 78 درصد از زنان در زمان حاملگي با بي‌خوابي و ديگر مشكلات مربوط به خواب روبرو هستند. گرچه غم هميشه همراهي‌ مي‌جويد، شمردن دقيقه‌هاي ساعت و تماشاي گذر زمان هيچ احساس راحتي و آرامشي به شما نخواهد بخشيد.

 
چه‌كار مي‌توان كرد ؟

نخست و از همه مهم‌تر، خيره شدن به ساعت را متوقف كنيد. نگران بودن از كم‌خوابي تنها بر مشكل خواهد افزود. در عوض، با يك دوش آب ولرم پيش از خواب خود را آرام سازيد يا – اگر خود و همسرتان آمادگي‌اش را داريد – از او بخواهيد ماساژتان دهد. يا از يك تكنيك آرام‌بخش پيش از خواب بهره بگيريد، تكنيك‌هايي چون آرام‌سازي عضلات يا مديتيشن.

 
همچنين پيش از رفتن به تخت‌خواب، مطمئن شويد كه اتاق‌تان دماي خوبي براي خواب دارد. آيا به اندازه‌ي كافي تاريك و ساكت است ؟ پرده‌هاي سنگين و تيره مي‌تواند نورهاي ناخواسته را مهار كند، و ضبط صوت مي‌تواند سر و صداي ترافيك را با موزيك آرامش‌بخش جايگزين سازد.

 
اگر 20 تا 30 دقيقه بعد از اينكه به تخت‌خواب رفتيد خواب‌تان نبرد، برخيزيد و به اتاق ديگري برويد. مجله‌اي بخوانيد و به موزيك گوش دهيد تا زماني كه احساس خواب‌آلودگي بر شما غلبه كند، آنگاه به تخت‌خواب برگرديد.

 
فراتر از همه‌ي اينها، از بي‌خوابي خود احساس نگراني نكنيد. نگراني در مورد اين قضيه تنها موجب افزودن بر مشكل خواهد شد – و روز آينده احساس شكستگي خواهيد كرد. واضح است كه اگر با بي‌نظمي جدي در خواب مواجه هستيد بايد با دكتر خود مشورت كنيد. تا آن زمان، به خود يادآوري كنيد كه بي‌خوابي ممكن است ناراحت كننده باشد، ولي در زمان حاملگي كاملاً نرمال و عادي‌ست.

روش جلوگيري از بارداري بصورت اضطراري به مجموعه اي از روشها و تكنيكهايي اطلاق مي شود كه در صورتي كه نزديكي بدون استفاده از يكي از راههاي مطمئن پيشگيري از بارداري انجام شود و يا عليرغم استفاده از يك روش مشخص، اتفاقي مانند پاره شدن كاندوم و يا نظير آن رخ دهد، مي توان از آن استفاده كرد.

البته بايد در نظر داشت كه اين روش به هيچ وجه از انتقال بيماريهاي مقاربتي جلوگيري نمي كند.

رايجترين روش پيشگيري بصورت اضطراري، مصرف قرصهاي معمولي خوراكي ضد بارداري HD است كه به نام "قرص صبح روز بعد" مشهور شده اند. البته اين نام مناسبي نيست چون نيازي به صبر كردن تا صبح روز بعد نيست و بهتر است در اولين فرصت بعد از نزديكي بدون محافظت، از اين روش استفاده شود.

 در چه مواقعي مي توان يا بايد از اين روش استفاده كرد؟

موارد استفاده از اين روش زماني است كه نزديكي از طريق واژن صورت گيرد در حاليكه هيچ روش پيشگيري از بارداري استفاده نشده يا بطور ناصحيح و غير كارآمد استفاده شده باشد. اين موقعيت ها مي تواند شامل موارد زير باشد:

• زماني كه عليرغم استفاده از كاندوم مردانه، در زمان نامناسبي خارج شود يا پاره شود.

• زماني كه عليرغم استفاده از ديافراگم يا كلاهك دهانه رحم، بطور زودهنگام بيرون آيد و يا بعد از نزديكي بلافاصله خارج شود.

• مقاربت بعد از فراموش كردن اتفاقي يك قرص از دوره قرصهاي جلوگيري از بارداري انجام شود.

• در صورت استفاده از روش تقويمي، محاسبه زمان تخمك گذاري بطور ناصحيح انجام شود و نزديكي كامل در زمان باروري زن انجام شده باشد.

• برنامه استفاده از روش طبيعي يا انقطاع در نزديكي با شكست مواجه شود.

• نزديكي بدون استفاده از هيچ روش پيشگيري در حاليكه تصميم براي بارداري وجود ندارد.

 

 روش اضطراري پيشگيري از بارداري چقدر موثر است؟

اثربخشي اين روش به نحوه صحيح استفاده و بخصوص زمان مصرف قرصها بستگي دارد. اين روش صد درصد موثر نيست، اما تقريبا در 98% موارد از حاملگي پيشگيري مي كند. يعني از هر 100 خانمي كه از اين روش براي پيشگيري از بارداري استفاده مي كنند حدود 2 نفر در طول يكسال حامله مي شوند. اگرچند بار از اين روش استفاده شود، تاثير آن كمتر شده و احتمال بارداري بيشترمي شود. بنابراين اين روش فقط براي موارداضطراري بكار مي رود و نبايد بطور مداوم، بعنوان يك روش پيشگيري بكار رود. بلكه پس از استفاده از اين روش، فرد بايد به پزشك يا مراكز بهداشتي درماني مراجعه كرده و پس از مشاوره، يكي از روشها را بصورت دائمي انتخاب كند.

 زمان و نحوه مصرف آن چگونه است؟

بايد در دو نوبت با فاصله 12 ساعت هر بار 2 قرص HD خورده شود.

در واقع بعد از مقاربتي كه احتمال بارداري دارد در اولين فرصت 2 قرص خوراكي HD همراه با شير يآب زياد مصرف مي شود. بايد دقت كرد كه قرص نوبت اول در زماني خورده شود كه نوبت دوم را بتوان 12 ساعت پس از آن مصرف كرد. مصرف نوبت اول را نبايد بي دليل به تاخير انداخت، زيرا ميزان تاثير ممكن است با گذشت زمان كاهش يابد.

اگر قرص نوع LD در دسترس باشد،‌ بايد در هرنوبت 4 قرص مصرف كرد.

نكته مهم: اگر بيش از 72 ساعت (3 روز) از مقاربت گذشته باشد، استفاده از روش اضطراري توصيه نمي شود و بايد در اين موارد با پزشك مشورت كرد.

 

 عملكرد آن بر بدن به منظور پيشگيري از بارداري چيست؟

مصرف اين قرصهاي هورموني با متوقف كردن تخمك گذاري يا تداخل در جايگزيني تخمك لقاح يافته در رحم مي تواند مانع حاملگي شود. از آنجا كه تخمك لقاح يافته ظرف مدت كوتاهي در قسمتي از رحم جايگزين مي شود، زمان استفاده از اين روش بسيار حائز اهميت است. در واقع اگر عمل جايگزيني اتفاق افتاده باشد استفاده از اين روش مانع از پيشرفت روند بارداري نشده و موجب بروز سقط نخواهد شد.

 عوارض جانبي آن چه خواهد بود؟

قرصهاي خوراكي اگر به روش اضطراري ذكر شده در بالا مصرف شوند، معمولا عارضه جانبي خطرناكي ندارند. با اين حال ممكن است باعث عوارض جانبي موقتي شوند كه رايج ترين آنها تهوع است و مي توان براي پيشگيري يا برطرف كردن آن از يك داروي ضد تهوع نيز استفاده كرد. تقريبا در نيمي از مصرف كنندگان از اين روش تهوع ديده مي شود و ممكن است در تعداي از مصرف كنندگان استفراغ هم وجود داشته باشد. گاهي ممكن است سردرد، سرگيجه، گرفتگي شكم و يا احساس پري و درد در سينه ها نيز رخ دهد كه البته همه عوارض جانبي گذرا بوده و معمولا‌ پس از يك تا دو روز رفع مي شوند. بعلاوه استفاده از اين روش تاثير در ميزان باروري فرد در آينده نخواهد داشت.

 اگر بلافاصله بعد از خوردن قرصها، استفراغ كردم چه بايد بكنم؟

اگر فرد در طول دو ساعت پس از مصرف قرصها در نوبت اول يا دوم، دچار استفراغ شد، در اولين فرصت بايد 2 قرص ديگر HDمصرف كند. اگر اين اتفاق بعد از خوردن قرصها در نوبت اول رخ دهد، قرصهاي نوبت دوم كماكان بايد 12 ساعت بعد از نوبت اول مصرف شوند. تزريق يك آمپول ب 6 بصورت عضلاني ميتواند در كاهش تهوع موثر باشد. استفراغ اگر بيش از دو ساعت بعد از مصرف قرصها رخ دهد، اهميتي ندارد زيرا دارو جذب شده است.

 

 آيا مصرف بعضي از داروها ممكن است كارآيي اين روش را كاهش دهد؟

بعضي از داروهايي كه بطور كلي اثربخشي قرصهاي ضدبارداري را كاهش مي دهند ممكن است در كارآيي اين روش نيز اختلال ايجاد كنند. برخي از اين داروها عبارتند از ريفامپين (نوعي آنتي بيوتيك)، گريزوفولوين (داروي ضد قارچ خوراكي)، باربيتوراتها و برخي از داروهاي ضد صرع.

 چه مدت بعد از اين روش بايد پريود شوم؟

پس از مصرف هيچ علامت فوري كه نشان دهد قرصها اثر كرده يا نكرده اند، وجود ندارد و فقط قاعدگي بايد به موقع، چند روز زودتر يا ديرتر رخ دهد. اگر شروع قاعدگي، بيش از يك هفته به تاخير افتد و يا هر مورد خاص ديگر وجود داشته باشد، بايد به پزشك مراجعه كرد. نكته مهم اين است كه اگر بعد از مصرف قرصها، دوباره مقاربتي انجام شود كه احتمال بارداري در آن وجود داشته باشد، قرصهاي قبلي خورده شده از بارداري مجدد جلوگيري نمي كنند.

 
 آيا استفاده از اين روش در دوران شيردهي بي خطر است؟

مقدار استروژن موجود در قرصهاي تركيبي ضد بارداري مي تواند در مقدار و كيفيت شير مادر تاثير منفي داشته باشد. اما بنظر نمي رسد كه استفاده كوتاه مدت آن اين تاثير را بگذارد. بعلاوه هورمون ترشح شده در شير آثار نامطلوبي در شيرخوار نخواهد داشت.

 در صورت استفاده از اين روش چه زماني نياز به مراجعه به پزشك خواهم داشت؟

• تاخير در قاعدگي بيش از يك هفته.

• ادامه خونريزي نامنظم يا وجود دردهاي كرامپي شكم بطور مداوم.

• درد شديد در ناحيه شكم يا لگن.

• احتمال بارداري.

• احتمال ابتلا به بيماريهاي مقاربتي

خیلی از همسران تصور می‌کنند پس از زایمان باید تا هفته‌ها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطه‌ای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچه‌داری باعث می‌شود که زوج‌ها خودشان و یا رابطه زناشویی‌شان را فراموش کنند که این نکته هم می‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. درباره این موارد با دکتر ملک‌منصور اقصی، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه تهران گفتگو کرده‌ایم...

بسیاری از خانم‌ها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح می‌دهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟
توصیه می‌کنیم که خانم‌ها هفته‌ ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی می‌کند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد.

یك متخصص زنان و زایمان اظهار كرد: کمردرد شایع‌ ترین مشکل دوران بارداری است زیرا مادر در حال افزایش وزن است. کمردردهای شدید در ماه‌ های آخر همراه با خون ریزی و ترشحات واژن می ‌تواند علامتی برای زایمان زودرس باشد.

 شکایت از کمردرد شایع ‌ترین مشکل در بارداری است زیرا فرد دچار اضافه وزن است و هورمون ‌ها در حال تغییر هستند و این موضوع آرامش عضلات و رباط‌ های سراسر بدن را به هم می ‌ریزد اما با روش‌ های درمانی کمردرد در دوران بارداری و با یک استراتژی ساده می ‌توان از بروز آن تا حد زیادی جلوگیری کرد.

وی تصریح کرد: کودک شما در حال رشد است و این، مرکز ثقل شما را به جلو می‌ راند پس بهتر است، برای کمتر شدن دردتان سعی کنید پشت و شانه‌ های خود را به سمت پائین و راست کشش دهید و باز هم صاف بایستید و این تمرین را روزی چند بار تکرار کنید، به زمان و وضعیت نشستن و ایستادن تان دقت کنید و حتما هنگام ایستادن یک پای خود را روی چهار پایه قرار دهید.

 ایشان در ادامه گفتند: هنگامی که می‌ خوابید، سعی کنید هر دو زانو را خم کرده و یک بالش بین آن ها قرار دهید و کفش و شلوار خود را با دقت انتخاب کنید. پوشیدن کفش پاشنه بلند با قوس کم گزینه مناسبی است.

 وی در ادامه تاکید کرد: سعی کنید تمرینات کج کردن لگن خاصره را دنبال کنید و درمان با مکمل ‌ها را فراموش نکنید.

وقتی كه نوزادی به دنیا می‌آید، اكثر مادران به كاستن از وزن اضافی خود كه در اثر بارداری ایجاد شده فكر می‌كنند. كاستن از وزن اضافی، كمك می‌كند تا فرم بدنی بهتری به دست آید. اما این تنها فایده ورزش نیست. به جز كاهش وزن، ورزش پس از زایمان منافع دیگری نیز دارد، مانند:

* كاهش استرس

* جمع شدن عضلات شكمی ‌و عضلات لگن كه كشیده شده‌اند

* افزایش انرژی

* كاهش میزان افسردگی كه می‌تواند پس از تولد نوزاد ایجاد شود

* افزایش آمادگی بدنی برای نگهداری و مراقبت از كودك

اولین قدم :

اگر تصمیم دارید پس از زایمان شروع به ورزش كردن كنید ابتدا با پزشك خود مشورت كنید تا مطمئن شوید كه در این زمان، با شرایطی كه دارید، شروع ورزش برای شما بی‌خطر است.

سپس هدف خود را مشخص كنید. اگر هدف شما كاهش وزن است، ورزش مداوم و رژیم غذایی بهترین راه برای رسیدن به این هدف است و به راحتی شما را به وزنی كه پیش از بارداری داشته‌اید می‌رساند. میزان مطمئن كاهش وزن، بدون ضرر برای سلامتی، در حدود 900450 گرم در هفته است، پس باید مرقب باشید كه در این كار زیاده‌روی و عجله نكنید، حتی ممكن است برای اینكه به وزن پیش از بارداری خود برسید به 12 ماه زمان نیاز داشته‌باشید و اگر نوزاد از شیر شما تغذیه می‌كند، احتمالاً این زمان كمی ‌طولانی‌تر خواهد شد.

برنامه ریزی كنید :

هنگامی‌كه یك برنامه‌ی ورزشی را طراحی می‌كنید توجه داشته‌باشید كه برای شروع، انجام برنامه و ادامه‌دادن آن برای شما راحت باشد. به تدریج كه انجام آن برای شما راحت شد می‌توانید در مدت زمان ورزش و نوع فعالیتها تغییر ایجاد كنید. قبل از اینكه برنامه‌ی ورزشی را طراحی كنید به سوالات زیر پاسخ دهید:

* از چه نوع فعالیت فیزیكی لذت می‌برید؟

* آیا ورزش گروهی را دوست دارید یا ترجیح می‌دهید انفرادی ورزش كنید؟

* آیا ورزشی هست كه بتوانید همراه كودكتان باشید؟

* كدام ورزش با برنامه‌ی روزانه‌ی شما همخوانی دارد؟

* آیا مشكلات فیزیكی دارید كه نوع فعالیت شما را محدود كند؟

* از ورزش كردن چه هدفی را دنبال می‌كنید؟ هدف شما كاهش وزن است؟ نیرومند سازی عضلات است و یا افزایش انعطاف پذیری است؟

 از كی می‌توانید ورزش كنید؟

معمولا 6-4 هفته طول می‌كشد تا تغییراتی كه در اثر بارداری و زایمان ایجاد شده‌اند، بهبود یابند. زمانی كه پزشك شما بگوید می‌توانید كارهای روزمره خود را انجام دهید، به شرطی كه خود شما هم آمادگی كافی داشته‌باشید، می‌توانید یك برنامه‌ی ملایم ورزشی را شروع كنید. پیاده‌روی و نرمشهای ملایم كششی و قدرتی بهترین ورزش برای شروع هستند. حداقل به مدت 6 هفته پس از زایمان باید از ورزشهای شدید و سختی مانند دویدن یا پرش اجتناب كنید. اگر سزارین داشته‌اید باید به مدت 6هفته از ورزشهای قدرتی شكم اجتناب كنید.

چه ورزشی باید انجام داد؟

ورزشی را انجام دهید كه از آن لذت ببرید. ورزش باید جالب باشد و طاقت فرسا یا خسته‌كننده نباشد. حتی می‌توانید طوری ورزش كنید كه كودكتان در كنارتان باشد. در این مورد باید گفت كه پیاده‌روی بهترین ورزش است. چون علاوه بر اینكه ورزش ملایمی‌محسوب می‌شود به هزینه یا به تجهیزات خاصی نیاز ندارد و می‌توانید كودك را نیز با خود ببرید.

دوچرخه سواری و شنا نیز ورزشهای مناسبی هستند. یوگا و پایلت (نوعی نرمش شامل حركات كنترل شده‌ی كششی و تنفسی) هم برای شروع كمك كننده هستند.

و البته زمانی كه پزشك شما اجازه دهد می‌توانید ورزشهای تقویتی عضلات شكم را به خوبی انجام دهید. انجام ورزشهای شكم، نتایج بسیار مفیدی در پی خواهد داشت. بنابر این ورزش شكم را رها نكنید. برای تقویت عضلات ضعیف لگن می‌توانید ورزش لگنی را شروع كنید. با انقباض ارادی و مكرر عضلات لگنی، عضلات كف لگن تقویت می‌شوند و فرایند كنترل مثانه بهتر می‌شود.

 یك برنامه‌ی ورزشی پیشنهادی :

برای مثال پیاده روی را امتحان كنید. می‌توانید كالسكه‌ی بچه را همراه خود ببرید. در این صورت یك واگن شاد و دوست داشتنی با وزن حدود 5 كیلو را با خود حمل می‌كنید كه به كاهش وزن شما نیز كمك می‌كند. به تدریج می‌توانید زمان پیاده روی را افزایش دهید.

برای شروع حداقل سه بار در هفته به مدت 15 دقیقه در روز پیاده روی كنید و هر هفته این زمان را 5 دقیقه افزایش دهید. زمانی كه 45 دقیقه پیاده روی بی وقفه برای شما ساده شد شدت فعالیت را افزایش دهید. مثلا می‌توانید سرعت خود را بیشتر كنید یا از سطوح شیبدار بالا بروید. پس از 6 هفته می‌توانید جاگینگ (دویدن آهسته)‌ را امتحان كنید.

هر چند وقت باید ورزش كرد؟

وقتی ورزش می‌كنید به صدای بدن خود گوش فرا دهید. به این معنی كه هرگز خود را به انجام كارهای خیلی سخت یا خیلی سریع، وادار نكنید. سعی كنید حداقل سه بار در هفته ورزش كنید و هدف خود را رسیدن به پنج بار ورزش در هفته قرار دهید. اگر مشغله دارید و مجبور هستید كه زمان كوتاهی را به ورزش اختصاص دهید زمان ورزش را به قطعات 15 دقیقه ای تبدیل كنید. دو نوبت ورزش 15 دقیقه ای در روز درست به اندازه ی یك نوبت ورزش 30 دقیقه ای موثر است.

 چگونه از برنامه ی ورزشی خود بیشترین نتیجه را بگیرید؟

* قبل از ورزش با حركات ملایم كششی بدن را گرم كنید.

* پس از اتمام ورزش نیز با نرمشهای كششی بدن را سرد كنید.

* مراقب از دست رفتن آب بدن باشید و مدتی پیش از ورزش و پس از آن، آب كافی بنوشید.

* برای حفظ انرژی خود سعی كنید رژیم غذایی مغزی و سالمی‌داشته باشید.

* به خاطر داشته باشید كه باید صبور باشید. ممكن است برای بازگشتن به فرم بدنی مناسب به چندین ماه زمان نیاز داشته باشید.

اگر دچار این علائم شدید، ورزش را رها كنید و با پزشك خود مشورت كنید:

* درد افزایش یابنده، شدید یا طول كشنده

* سرگیجه‌ی شدید

* افزایش خونریزی پس از زایمان

* غش و ضعف

* تهوع

* مشكل در تنفس

* خستگی بیش از حد و ضعف شدید عضلانی

برنامه‌ی منظمی‌داشته باشید:

ورزش باید به صورت مداوم و منظم جزئی از برنامه‌ی روزانه‌ی شما باشد. در برنامه ریزی تنوع ایجاد كنید و ورزشهای متنوعی را در نظر بگیرید تا خسته كننده نشود.

اگر مرتب ورزش كنید، به زودی جزئی از زندگیتان خواهد شد. اگر از لحاظ جسمی ‌مشكلی دارید یا به دلیل شرایطی كه دارید برای ورزش كردن تردید دارید پیش از ورزش با پزشك خود مشورت كنید.

سزارین یعنی چه؟

‌‌سزارین یعنی شكافتن شكم و ایجاد یك برش بر روی رحم زن باردار به منظور خارج كردن جنین از داخل رحم می باشد و ...

شایع‌ترین مواردی كه باعث می‌شود پزشكان از این روش استفاده كنند، چه مواردی است؟

ج: اگر بحث اصرارهای بیجای خانم باردار و خانواده‌اش را كنار بگذاریم، معمولا پزشكان به یكی از 4 دلیل زیر دست به سزارین می‌زنند:

1ـ عدم پیشرفت زایمان یا بحرانی‌شدن شرایط زایمان.

2ـ سابقه سزارین در زایمان‌های قبلی زائو.

3ـ وضعیت استقرار نامناسب جنین برای زایمان طبیعی. (همانطور كه می‌دانید بچه‌ها معمولا با سر از رحم بیرون می‌آیند اما اگر شرایط استقرار جنین به نحوی باشد كه مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آنوقت باید برای سزارین اقدام كرد.)

4ـ وضعیت نامناسب و بحرانی تنفس در جنین.

معمولا سزارین در كدام دسته از خانم‌های باردار شایع‌تر است؟

ج: میزان سزارین معمولا در خانم‌هایی كه تا به حال زایمان نداشته‌اند و برای اولین بار می‌خواهند فرزندی به دنیا بیاورند، بیشتر است و البته این میزان با افزایش سن نیز افزایش می‌یابد.

در شرایط غیر اورژانس، چه زمانی برای انجام سزارین مناسب‌تر است؟

ج: مناسب‌ترین زمان در شرایط غیراورژانس، وقتی است كه معیارهای بالینی و آزمایشگاهی برای بلوغ جنین به اثبات رسیده باشد و معمولا وقتی این اتفاق می‌افتد كه سی و نه هفته كامل از تاریخ آخرین قاعدگی خانم باردار گذشته باشد.

آیا برای انجام عمل سزارین نیز مانند سایر جراحی‌های بزرگ، ضرورت دارد كه بیمار چند ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد؟

ج: بله، در سزارین نیز ضرورت دارد كه بیمار حداقل 8 ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد تا معده خالی شود و عوارض حین عمل مثل آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی از مری و ورود آن به مجاری تنفسی) اتفاق نیفتد.

حجم خونی كه خانم‌ها در حین سزارین از دست می‌دهند، چقدر است؟

ج: میزان خونریزی در حین عمل سزارین به طور معمول، یك لیتر است و البته بعضی از خانم‌ها ممكن است خونریزی تا یك و نیم لیتر را هم تجربه ‌كنند. به همین دلیل است كه معمولا یك تا دو لیتر سرم رینگر لاكتات و یا سرم قندی نمكی در طی عمل و بلافاصله بعد از عمل به بیمار تزریق می‌شود.

مدت زمانی كه لازم است زائو بعد از انجام عمل سزارین ناشتا باشد، چقدر است؟

ج: معمولا بیمار باید 24 ساعت بعد از انجام این عمل جراحی، ناشتا باشد تا شانس بروز آسپیراسیون به حداقل برسد و همچنین، از آنجایی كه احتمال بروز عوارض بعد از زایمان نیز طی 24 ساعت اول بعد از سزارین بالاست، بهتر است كه بیمار در طی این 24 ساعت ناشتا بماند و غذایش را صرفا از طریق سرم‌های خوراكی دریافت كند.

پس از سزارین، زائو تحت چه شرایطی از اتاق ریكاوری خارج می‌شود؟

ج: شرط اول خروج از ریكاوری این است كه زائو كاملا به هوش آمده باشد و شرط بعدی این است كه خونریزی‌اش به حداقل كاهش پیدا كرده باشد. ضمنا فشار خون بیمار نیز باید به شرایط پایداری رسیده و ادرارش هم باید جریان پیدا كرده باشد، حداقل به میزان 30 سی سی در ساعت.

آیا در شرایط معمول پس از سزارین باید داروی خاصی برای بیمار تجویز شود؟

ج: بله، تا زمانی كه بیمار در بیمارستان بستری است معمولا هر شش ساعت آنتی‌بیوتیك وریدی دریافت می‌كند و بعد از ترخیص از بیمارستان نیز می‌توان تا هفت روز برای بیمار آنتی بیوتیك خوراكی تجویز كرد.

سوند ادراری را چه مدتی بعد از سزارین، بیرون می‌آورند؟

ج: در شرایط طبیعی، سوند فولی را باید 12 ساعت بعد از عمل و یا صبح روز بعد از عمل خارج كرد.

پس از چه مدتی، بیمار می‌تواند از تخت پایین بیاید و شروع به راه رفتن كند؟

ج: حركت دادن بیمار را باید هر چه زودتر شروع كرد. در بیشتر موارد، درست روز بعد از عمل، بیمار باید حداقل دو بار و با كمك همراه از تخت خارج شود. در روز دوم بعد از عمل، بیمار می‌تواند با كمك همراه در بخش قدم بزند. با حركت دادن زودرس بیمار، شانس ایجاد لخته‌های خونی در عروق بیمار و به حركت افتادن این لخته‌ها در مسیر گردش خون به حداقل می‌رسد.

آیا بیمار می‌تواند غذا خوردنش را بلافاصله با صرف غذاهای معمولی شروع كند؟

ج: نه، در اكثر بیماران رژیم مایعات روز بعد از عمل شروع می‌شود و در روز دوم بعد از عمل معمولا رژیم غذایی عادی آغاز می‌شود. اما در مواردی كه داخل شكم، دستخوش دستكاریهای شدید شده باشد و یا عفونت‌های گسترده‌ای اتفاق افتاده باشد، معمولا رژیم غذایی مایعات نیز با تاخیر آغاز می‌شود.

شستشوی محل بخیه‌ها از چه زمانی بلامانع است؟

ج: از روز سوم به بعد، دوش گرفتن برای این محل نیز بلامانع است اما تا قبل از آن، محل بخیه‌ها باید هر روز معاینه شود و با مواد ضد عفونی‌ كننده‌ای مانند بتادین شستشو داده شود و پانسمان گردد. بخیه‌ها را به طور معمول در روز چهارم بعد از عمل بیرون می‌كشند.

شایع‌ترین عوارض احتمالی سزارین چیست؟

ج: عوارض بیهوشی نظیر آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی به مجاری تنفسی) و آسیب‌های ریوی ناشی از آن، عفونت‌های موضعی، عفونت‌های گسترده، خون‌ریزی شدید، لخته‌شدن خون در عروق خونی و به جریان افتادن این لخته‌ها در مسیر جریان خون كه البته بسیار خطرناك است، صدمه دیدن دستگاه ادراری، وارد آمدن آسیب‌هایی به مغز یا نخاع بچه و شكستگی‌های استخوان جمجمه، ران و اعضای دیگر بچه.

معمولا چند روز بعد از سزارین، زائو ترخیص می‌شود؟

ج: در صورتی كه عوارض بعد از زایمان وجود نداشته باشد، مادر می‌تواند در روز سوم یا چهارم بعد از زایمان از بیمارستان مرخص شود. در نخستین هفته بعد از زایمان، فعالیت‌های مادر باید به مراقبت از خود و بچه‌اش محدود شود و نخستین ویزیت بعد از زایمان نیز بهتر است كه سه هفته بعد از ترخیص باشد.

قطعا يکي از جذاب‌ترين و مهيج‌ترين تجربه‌هاي زندگي هر خانمي، زايمان اوست؛‌ تجربه‌اي که به دردناک بودن، معروف است اما مي‌توان آن را طوري تسهيل کرد که در عين حال که بدون درد است، فرد مجبور نشود تن به تيغ سزارين و عوارض بيهوشي عمومي بسپارد.

امروزه در اروپا حدود 80 درصد و در آمريکا 50 درصد زنان درخواست بي‌دردي حين زايمان را دارند اما در ايران چون خانم‌ها از اين موضوع بي‌اطلاع هستند رو به سزارين مي‌آورند.

 حق هر انساني است که در دنياي مدرن طب امروز، بي‌دردي را طلب کند و براي همين است که بيماران نيز از کشيدن و پرکردن دندان تا سردرد و درد زايمان را با حداقل درد مي‌خواهند.

 استفاده از روش اپي‌دورال، برخلاف تصور عوام، نه تنها تهاجمي نيست؛ بلکه به عنوان تکنيک طلايي استاندارد دنيا معرفي شده است. ما فقط براي دقايقي حس درد قسمت فوقاني شکم يا همان ناحيه‌ اپي‌دورال را بلوک مي‌کنيم و براي اين کار از فرد مي‌خواهيم در حالتي نشسته و کاملا بي‌حرکت قرار بگيرد و قبل از انجام بلوک، پوست را ضدعفوني و کمي بي‌حس مي‌کنيم. سپس سوزن مخصوصي را در فضاي اپي‌دورال (که فضايي خارج از نخاع است) قرار داده و کاتتر را در جاي مناسب گذاشته و سوزن را برمي‌داريم. داروها را از راه لوله نازک کاتتر تجويز مي‌کنيم و چون اعصاب انتقال‌دهنده بلوک مي‌شوند، درد کاهش مي‌يابد.

15 تا 10 دقيقه بعد اثر بلوک تا 80 درصد از درد را مي‌کاهد. بلوک اپي‌دورال را مي‌توان تا هر وقت نياز بود ادامه داد و پس از زايمان کاتتر را خارج کرد تا حدود 20 دقيقه بعد از تزريق آخرين دارو حس شما به حالت عادي برگردد. اين بلوک باعث کندي روند زايمان نشده و بي‌حسي ناحيه‌اي به شما اجازه مي‌دهد در طولاني‌ترين زمان زايمان (مرحله باز شدن دهانه رحم) استراحت کنيد و سپس وقتي دهانه رحم کاملا باز شد انرژي کافي براي زور زدن داشته باشيد.

تحقيقات فراوان ثابت کرده‌اند که اين بي‌دردي براي مادران کاملا بي‌خطر است. ما علاوه بر مواردي که خود مادران درخواست زايمان بدون درد دارند، در مواقع خاص مانند بيماران شديد ريوي، قلبي عروقي، فشار بالاي بارداري، صرع و مواردي که بيهوشي عمومي به خاطر حساسيت به دارو منع دارد، از اين روش استفاده مي‌کنيم. مساله مهمي که وجود دارد و سوال رايج اکثر خانم‌هاست، آن است که پس از انجام بلوک اپي‌دورال و قبل از زايمان، آيا قادر به راه رفتن هستند يا نه؟ اين هم به خاطر همان اطلاع‌رساني غلط است که بعضي‌ها تصور مي‌کنند فلج خواهند شد! ما پس از اپي‌دورال، حتي آنها را از تخت پايين مي‌آوريم تا قدم بزنند و تکنيک تنفسي را که در کلاس‌هاي زايمان فراگرفته‌اند، انجام دهند يا ورزش ملايمي انجام دهند.

 من از چند خانم جوان كه با اين روش درد زايمان طبيعي را كم كرده‌اند و از زايمان خود لذت برده‌اند، خواستم تا درچند جمله نظر خود را ابراز كنند.

 نظر یک خانم درباره این روش زایمان:

يکي از خانم‌هايي که با روش اپي‌دورال زايمان بدون‌درد را تجربه کرده بود (خانم 32 ساله) اين‌طور گفت: «من به محض اينکه چند لحظه منتظر ماندم و حس ترس داشتم که الان اين سوزن را در نخاعم فرو مي‌برند، بدون هيچ احساسي، گفتند تمام شد. دقيقا 7 تا 8 دقيقه بعد، از دست آن درد آغازين راحت شدم و خوابيده بودم و سر بچه‌ام را در ناحيه نشيمن حس مي‌کردم و هر وقت مي‌گفتند زور بزن قادر بودم اين کار را بکنم. خيلي لذت داشت که تولد بچه‌ام را ديدم و باورم نمي‌شد که زايمان تمام شد و او الان روي دست‌هاي دکتر است! نه درد کشيدم نه بيهوش شدم. من به همه آنها که گفتند چرا سزارين نمي‌شوي و مگر زمان مادربزر‌گ‌هاست که طبيعي زايمان کنيم و ما را بي‌کلاس يا متحجر خواندند، مي‌گويم اتفاقا الان در همه دنيا براي زايمان کلاس آموزشي مي‌روند و همه خانم‌ها به غير از آنها که بيماري دارند يا مساله خاصي براي جنينشان پيش بيايد طبيعي زايمان مي‌کنند. من توسط يکي از اقوامم که در اروپا زندگي مي‌کند، تشويق شدم که اين راه را تجربه کنم. الان هم راضي‌ام و به دوستانم توصيه مي‌کنم. از همه فوايدش که بگذريم، ارزش بوسيدن نوزاد پس از تولد به يك دنيا مي‌ا‌رزد.» خانم 27 ساله ديگري بعد از اين تجربه مي‌گفت: «با اينکه قبلا در کلاس‌ها برايمان توضيح داده بودند اما باز هم مي‌ترسيدم. براي همين ترس، پس از اپي‌دورال به دست‌شويي نياز پيدا کردم و به راحتي خودم قدم زدم و رفتم دست‌شويي. حين زايمان هم با ماما و دکتر گپ مي‌زدم و خوشحال بودم حتي همسرم اجازه داشت به اتاق زايمان بيايد. درست مانند کشورهاي خارجي و فيلم‌ها !

مواد لازم:

قارچ بزرگ......................8-6 عدد
گوشت چرخی................200 گرم
پیاز متوسط....................1 عدد
... پنیر پیتزا ورقه ای.............1 بسته
نخود فرنگی،هویج آبپز......3 قاشق غذاخوری
رب گوجه فرنگی..............1/5 قاشق غذاخوری
نمک،فلفل،ادویه..............به میزان لازم
روغن یا کره ...................2 قاشق غذاخوری

دستور تهیه:
پایه ی قارچها رو جدا میکنیم،قارچها را شسته و با پارچه ی نرمی خشک می کنیم
با مقداری روغن یا کره قارچها رو تفت میهیم که هم باعث نرم شدنش میشه هم شکل ظاهری زیبا تری پیدا میکنه.در حین تفت دادن به دو طرف قارچها نمک میزنیم که طعم دار بشن.
پیاز را تفت داده و گوشت چرخی رو بهش اضاف می کنیم وقتی آب گوشت جمع شد نمک،فلفل،ادویه و رب گوجه فرنگی را اضاف میکنیم بهتر است مقدار کمی آب هم بریزید و بگذارید چند دقیقه با شعله ملایم بپزد تا گوشت سالم تر باشد.نخود فرنگی،هویج آبپز رو اضاف کنید.
از مواد به اندازه ای که قارچها پُر شوند درون قارچها میریزیم و پنیر رو روی اون قرار میدیم.
بدلیل اینکه مواد پخته هستند نیازی به پخت نیست فقط در حدی که پنیر طلایی رنگ شه اون رو توی فر میذاریم....

* به مواد میانی هرچیز دیگه ای که دوست دارید میتونید اضاف کنید،حتی میتونید به جای این مایه از مواد پیتزا مثل سوسیس و کالباس استفاده کنید.
*بجای پنیر ورقه ای میتونید از پنیر رنده شده استفاده کنید.

مواد لازم:
آب  1لیوان تخم مرغ   3عدد
آرد  3 لیوان
شیرخشک  2 قاشق غذاخوری
شکر  1 قاشق غذاخوری
پکینگ پودر  1 قاشق غذاخوری
خمیر فوری  1 قاشق غذاخوری
روغن   نصف لیوان
نمک  کمی
پنیرخامه ای   به مقدار لازم

طرزتهيه
طرز تهیه شیره:
یک لیوان شکر و 2 لیوان آب را درون قابلمه می ریزیم و روی اجاق گاز با حرارت ملایم می گذاریم تا شکر در آب حل شود. سپس مواد را هم می زنیم تا وقتی که شکر قوام بیاید

طرز تهیه:

ابتدا تمام مواد را خوب با هم مخلوط می کنیم(آرد را در آخر اضاف می کنیم).
مواد مخلوط شده باید خمیر مانند باشد طوری که به دست نچسبد(اگر مواد بدست بچسبد باید کمی آرد به آن اضافه کنیم و در صورتی که مواد سفت بود هم کمی آب به آن اضافه می کنیم)
سپس خمیر بدست آمده را در جای گرمی به مدت 3-2 ساعت می گذاریم تا خمیر ور بیاید.
سپس از خمیر به اندازه گردویی برمیداریمو لای آن را کمی پنیر می گذاریم و خمیر را به صورت دایره گرد می کنیم طوری که روی پنیر پوشانده شود.
دایره های شیرینی را در ظرف فر که قبلا چرب کرده ایم با فاصله از هم می چینیم سپس ظرف را به مدت 20-15 دقیقه ...در فر می گذاریم تا شیرینی ها طلایی رنگ شوند.
سپس شیرینی ها را از فر خارج می کنیم و می گزاریم کمی سرد شود. بعد از اینکه سرد شد آنها را در شیره که از قبل آماده کرده ایم یا عسل می زنیم و در ظرف می چینیم.

آتلانتیک سمن ۲ تکه

پاستا( ماکارونی پیچ) برای ۲ نفر
...
پستو سٔس(سٔس ریحون) به مقدار لازم

مواد لازم جهتِ سٔس مخصوص:

جعفری: ۳ شاخه

گشنیز: ۳ شاخه

نعنا: ۳ شاخه

پیازه قرمز ۱عدد کوچک

سرکه قرمز ۳-۴ قاشق غذاخوری

روغن زیتون ۳-۴ قاشق غذاخوری

خیار ۱ عدد متوسط

نمک و فلفک بمقدار لازم
طرز تهیه سٔس:

تمام مواد را با هم مخلوط کرده و با هاونگ میکوبیم در حدی که کمی‌ لّه شود
طرز تهیه:

-سرخ کردن ماهی‌ را با روغن زیتون از طرف پوستش شروع و با طرف دیگر تمام می‌کنیم

-پاستای آبکش شده را با سٔس پستو مخلوط می‌کنیم

حالا میتونید چیدمانتون رو شروع کنید

و در نهایت نوش جان!

مواد لازم:

مایه ماکارونی اما کم روغن و کم رب
آویشن
پودر سیر
پودر دارچین
فلفل سیاه
قارچ نگینی خرد شده
پنیر پیتزا
نان لواش

طرز تهیه:

نانها رو برش داده و کمی از مایه گوشت و قارچ و فلفل دلمه میزنیم و روش پنیر میریزیم.گوشه نانها رو از طرفین به داخل میپیچیم و رول میکنیم و یک خلال دندان میزنیم تا موقع سرخ کردن باز نشود.
هم میشه توی روغن سرخ کرد و هم میشه توی فر گذاشت.

مواد لازم

برنج ۳ پیمانه
میگو ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم
پیاز خرد شده و سرخ شده ۲ عدد
زعفران یک قاشق سوپخوری
گردوی ریز شده یک پیمانه
نخود فرنگی یک پیمانه
نمک و فلفل و زردچوبه و ادویه و آبلیمو و روغن به میزان لازم

طرز تهیه
میگوها رو پاک کنید و بشویید و رگ کمرشون رو در بیارید و یه قابلمه آب رو جوش بیارید و میگوها رو توی اون بریزید و کمی زردچوبه و ادویه و پودر سیر و نمک و فلفل و آبلیمو اضافه کنید و بذارید تا میگوها خودشون رو کمی جمع کنن و تغییر رنگ بدن! بعد اونا رو آبکش کنید و کنار بذارید.
حالا یه تابه رو گرم کنید و روغن بریزید و میگوها رو اضافه کنید و بعد پیازداغ رو, کمی تفت بدید و گردو و نخود فرنگی رو هم اضافه کنید و کمی تفت بدید. آخر سر هم یه کم زغفران به مواد اضافه کنید.
برنج رو به صورت آبکش یا کته آماده دم کردن بکنید و نیمی از مواد رو کنار بذارید و بقیه رو لا به لای پلو بدید و بذارید تا دم بیاد.
بقیه مواد رو که کنار گذاشته بودید رو توی یه فویل آلومینیوم بپیچید و روی پلو بذارید تا همراه پلو دم بیاد.
بعد از دم کشیدن پلو, یه مقدار برنج سفید بردارید و با زعفران قاطی کنید و بقیه مواد رو با پلو قاطی کنید و موادی که کنار گذاشته بودید رو هم برای تزیین روی پلو بدید.

***نکات
*میتونید میگو رو با ساقه کرفس, جعفری و برگ بو و نمک و فلفل و کمی سرکه هم بپزید.
*میگو اگه زیاد بپزه, سفت میشه. پس تا جمع شد اونو از روی حرارت بردارید.
من توی مواد میگو, کمی رب انار هم اضافه کردم, البته خارج از دستور*!
*میتونید به جای نخودفرنگی دستور, کشمش تفت داده هم بریزید.

مواد لازم

آلو قطره طلا  2 کيلو گرم

شکر  2 کيلوگرم

آبلیمو 3 قاشق مرباخوری

طرز تهیه

ابتدا آلوها را شسته و در قابلمه با حرارت ملایم حدود20 دقیقه بجوشانید تا پوست آنها به راحتي گرفته شود.

پوست آلوها را با دقت بگيريد. در ظرف مناسبی مقداري شکر بريزيد و آلوها را لابه لا شکر قرار دهيد.اگر آلوی شما بسیار شیرین بود می توانید از مقدار کمتر شکری استفاده نمایید. ظرف شکر و آلو را را يک شب تا صبح در يخچال نگهداريد تا آب بيندازند.

بعد از اين مدت ، قابلمه را روي حرارت يکنواخت و ملايم اجاق قرار دهيد و مخلوط آلو و شکر را بجوشانید تا زمانی که شربت آن قوام بيايد.

در صورتي که آلوها کم آب بودند، مي توانيد ابتدا يک ليوان آب به آن اضافه کنيد تا مرباي شما زياد کم آب نباشد، ولي اگر در حين پخت ، آب مربا زياد بود، آلوها را پس از پختن با کفگير از شربت خارج کنيد و شربت را روي حرارت قرار دهيد تا غليظ شود و سپس آلوها را به آن بيفزاييد تا له نشوند.بعد از اینکه مربای آلو به غلظت دلخواه رسید آن را از روی شعله برداشته و صبر نمایید تا خنک شود و در مرحله آخر آبلیمو را اضافه کرده و مربا را بعد از هم زدن شیشه نمایید.

سوسیس را لای خمیر گذاشته و به صورت رول می پیچیم . حلقه حلقه برش می زنیم و برای اینکه حلقه ها باز نشود با خلال دندان نگه میداریم و بعد سرخ می کنیم .

کدو 2 عدد
پنیر پیتزا
ژامبون گوشت
گوجه فرنگی 2 تا 3 عدد
پیاز متوسط 1 عدد
نمک ,فلفل وادویه دلخواه

کدوها را به صورت دراز ببرید . در ظرف فر روی کدوها یک تکه کالباس و پنیر گذاشته و به صورت رول درآورید . در فر بگذارید تا سرخ شود و بپزد .
برای سس گوجه پیاز را در روغن سرخ کنید و گوجه فرنگی را رنده کرده
در آن بریزید . و نمک و فلفل به آن بزنید . و یا حتی ادویه دلخواه . زمانیکه کدوها نرم شد . سس را در آخر روی آن ریخته و بعد کمی پنیر رنده شده روی آن بریزید و بگذارید دوباره در فر چند دقیقه تا پنیر سرخ شود .

1 لیوان ماست
1 لیوان روغن مایع
1/2 لیوان آب ولرم ویا شیر
1 قاشق مربا خوری نمک
1 قاشق مربا خوری خمیر مایه یا یک قاشق چای خوری بکینگ پودر )
1 عدد تخم مرغ( سفیده برای خمیر و زرده برای روی خمیر )
به اندازه لازم آرد ( 4 تا 5 لیوان)

در 1/2 لیوان آب خمیر مایه را اضافه کرده و حل کنید . در ظرفی که مخصوص هم زدن است , ماست , روغن مایع , نمک و خمیر مایه حل شده در آب و سفیده تخم مرغ به همراه آرد را اضافه کرده و خوب مخلوط کنید . آرد را به اندازه ای بریزید که بعد از ورز دادن به دست نچسبد . دقت کنید خمیر سفت نشود . نرمی آن مثل نرمه گوش باشد . سپس خمیر که آماده شد آن را به دو قسمت تقسیم کنید . با وردنه هر یک از تکه ها را به اندازه ضخامت یک سانتیمتر باز کنید . برای اینکه خمیر به کف نچسبد , کف را آرد بریزید . بعد به صورت مربع برش بزنید . مربع ها را با موادی که دوست دارید پر کنید . مثل پنیر لیقوان یا پیتزا و یا مخلوط سیب زمینی و جعفری و پنیر و ادویه و یا مایه گوشتی و یا کالباس . و هر موادی که دوست دارید . داخل آن را که پر کردید آن را رول کنید . کناره ها را آرام ببندید که مواد بیرون نریزد . بعد به صورت ماه دراورید . و به آن شکل نیمدایره بدهید . روی آن را زرده تخم مرغ با فرچه بمالید و به مدت 40 تا 45 دقیقه در جای گرم قرار دهید تا کمی ور آید و خمیر پف کند . بعد آن را در فر با درجه حرارت 180 درجه سانتیگراد که از نیم ساعت قبل روشن شده بگذارید و زمانیکه روی آن طلایی شد آماده است .

2 عدد بادمجون بزرگ رو شسته، پوست کنده، حلقه حلقه می کنیم. می تونیم بدون روغن توی ماهیتابه سرخش کنیم.کمی خشک میشه ولی وقتی لازانیا میشه دیگه خشکیش معلوم نمیشه. یا اینکه توی فر بذاریم و کبابی ش کنیم. من توی ماهیتابه بدون روغن سرخشون کردم.

سوسیس مرغ رو به هر تعدادی که دوست داریم، حلقه می کنیم. 1 بسته قارچ رو شسته و خردمی کنیم. یک عدد پیاز رو هم حلقه می کنیم. همراه با پنیر موزاریلا، لایه لایه،، بادمجون، قارچ، سوسیس ها، پیاز و پنیر رو روی هم چیده و نمک و فلفل هم اضافه می کنیم. اگه پیاز دوست ندارین، استفاده نکنین.
حالا فر رو روی درجه 175 سانتیگراد گرم کرده و مواد چیده شده رو برای ده دقیقه داخل فر قرار میدیم.

خیلی ساده، خیلی خوشمزه و کم کالریه. این مواد برای چهار نفر کافیه.
نوش جونتون