چند علت شایع درد و سوزش ادرار عبارتند از:

1- عفونت سیستم ادراری

2- سوزاک و کلامید یا،  که هر دوی این بیماریها سبب التهاب مجرای خروجی ادرار می گردند.

3- پروستات ملتهب (پروستات غده ای است که ترشحات آن به پیشابراه مردان میریزد والتهاب وعفونت آن می تواند به صورت درد و سوزش به هنگام ادرار نمایان گردد.)

4- عفونت مزمن دیواره مثانه

5- عفونت و التهاب واژن در زنان

6-  عفونت و التهاب در ناحیه مدخل خارجی واژن در زنان

همانطور که ذکر گردید با مراجعه به موقع به پزشک و درمان سریع و راحت میتوان از عوارض بعدی و جدی آن جلوگیری نمود.

البته باكتری می‌تواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از كلیه ها كه ادرار را ترشح می‌كنند شروع می‌شود و بصورت لوله هایی كه حالب خوانده می‌شوند تا مثانه كشیده می‌شود كه ادرار در آن جمع می‌شود. دستگاه ادراری به پیشابراه ختم می‌شود كه لوله كوتاهی است كه ادرار را به خارج از بدن می‌برد.

وقتی باكتری های موجود در روده ها از راه ركتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود می‌آید. باكتریها می‌توانند مثانه را آلوده كرده سیستیت ایجاد كنند و یا بدون آنكه علامتی ایجاد كنند، در آنجا تكثیر یابند. در هر یك از این موارد، باكتریها ممكن است از راه حالب بالا رفته و كلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت كلیه خطرناك است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.

آیا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا می‌برد؟
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یك از بخش های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه كرده سرعت آنرا كُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع كامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود كه عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌كشد و باكتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تكثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است كه پزشك در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌كند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یكی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید كه باكتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف كردن آن از آنتی بیوتیك استفاده كنید. اگر این نوع عفونت باكتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت كلیه در دوران بارداری 30% است.

علائم سیستیت چیست؟
علائم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم ها متفاوت است و میتواند به شكل های زیر بروز كند:

* درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام مقاربت جنسی)
* ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شكم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
*افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار كردن به طور مكرر حتی زمانی كه میزان ادرار در مثانه بسیار كم است
* ادرار بدبو
*ادرار كدر
* وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود)
از آنجائیكه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود ممكن است تشخیص قطعی سیستیت مشكل باشد بخصوص در مواردی كه علائم خفیف است. اگر شـما فكر می‌كنید كه ممكن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشك خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار كند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت كلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است كه درمان به تأخیر نیفتد.

علائم عفونت كلیه چیست؟
علائـم انتـشـار عفونـت به كلیه ها و اینكه شما نیازمند مراقبت های فوری پزشكی هستید عبارتند از:

* تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق
*درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دنده ها كه ممكن است یكطرفه یا دوطرفه باشد و *احتمالاً درد شكم
*تهوع و استفراغ
*وجود چرك و خون در ادرار (ممكن است با چشم غیرمسلح دیده نشود)
علائم سیستیت نیز ممكن است در عفونت كلیه دیده شود. عفونت كلیه یكی از خطرناك ترین عوارض دوران بارداری است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشك ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.

ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری چه درمانی نیاز دارد؟
اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باكتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیك خوراكی دریافت كنید. (بسیاری از آنتی بیوتیك ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف كرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیك در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یك دوره درمان بطور كامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باكتری پاك شود.

بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تكرار كنید تا مشخص شود كه عفونت برطرف شده است. انجام كشت های مكرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در 40% خانم های بـاردار كه دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تكرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تكرار عفونت مثانه، ممكن است آنتی بیوتیك بطور دائم و با یك دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.

در صورت بروز عفونت كلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیك وریدی دریافت كنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تكرار كنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیك قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت كلیه خواهید بود.

چگونه میتوان از عفونت ادراری پیشگیری كرد؟
برای پیشگیری از عفونت ادراری میتوانید اقدامات زیر را بكار بندید:

* مقدار زیادی آب بنوشید. روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی سی آب بنوشید.
* هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی كنید هر بار مثانه را كاملاً خالی كنید.
* بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز كنید تا از ورود باكتری های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.
* پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار كنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشوئید.
* عصاره شاتوت بنوشید. مطالعات نشان داده اند كه آب عصاره شاتوت میزان باكتریها را كاهش داده و از جایگزینی باكتری های جدید در دستگاه ادراری پیشگیری می‌كند. (هرچند نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد كرد و دقت كنید كه اگر دارای علائم عفونت ادراری هستید باید به پزشك مراجعه كنید و آنتی بیوتیك دریافت كنید).
* از فرآورده های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون های قوی خودداری كنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریك می‌كند و محیط كشت مناسبی برای رشد باكتریها خواهد بود. در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نكنید.
* لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب كنید و از جوراب شلواری هایی كه قسمت بالای آن نخی است استفاده كنید.

 عفونت‌های دستگاه ادراری از مسایل جدی هستند که سلامت فرد را به خطر می‌اندازند. عفونت‌های دستگاه ادراری دومین نوع معمول عفونت در بدن و علت حدود 3/8 میلیون ویزیت پزشکی در سال هستند. زنان به خصوص در ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری مستعدترند. یک زن از هر پنج زن طی عمرش یک‌بار به عفونت ادراری مبتلا می‌شود. از جمله شایع‌ترین بیماری‌های عفونت دستگاه ادراری در نزد خانم‌ها، بیماری‌های عفونی دستگاه تناسلی است. در این شماره قصد داریم درباره این عفونت‌ها اطلاعاتی خدمت شما ارایه کنیم.

گروهی از این بیماری‌ها مانند سوزاک و سیفلیس و تبخال‌های تناسلی که معمولا عوارض و درمان‌های بیشتری دارند، صرفا از طریق تماس‌های جنسی منتقل می‌شوند اما آنچه مدنظر ماست گروهی از بیماری‌های عفونی هستند که اکثر خانم‌ها در طی زندگی، حداقل یک بار به یکی از آنها دچار شده و عوارض و درمان‌های ساده‌تری دارند. به التهاب و عفونت مجرای تناسلی، واژینیت می‌گویند.

 قارچ‌ها عامل مهم عفونت

منشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و تنها زمانی که بیش از حد معمول گسترش و رشد کند می‌تواند بیماری‌زا شود.

البته به روشنی نمی‌توان علت عفونت قارچی را توضیح داد اما آ‌نچه مسلم است مخمرها و قارچ‌ها در بدن ما حیات داشته و با ما هم‌زیست‌اند. مخمرها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی‌ها وجود دارند و به نوعی می‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند ولی اکثر ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ‌ها نمی‌شویم.

 شرایط زمینه‌ساز

• استفاده بیش از حد از داروهای آنتی‌بیوتیکی

• قرص‌های ضد بارداری خوراکی

• اختلال عملکرد دوره‌های ماهانه

• بارداری و زایمان

• انتقال بیماری‌های آمیزشی

• سایش و خراشیدگی و التهاب سطح اندام تناسلی

• ضعف سیستم ایمنی بدن

عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود.

 انگل‌ها، میهمان ناخوانده

عفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایطی خاص می‌باشد، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند.

 نشانه‌ها، چراغ راه تشخیص درست

علایم اصلی واژینیت قارچی عبارت از خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

واژینیت باکتریایی: این بیماری می‌تواند از طریق تماس جنسی نیز منتقل شود. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال موجود است ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می‌باشد. تشخیص این بیماری ممکن است با توجه به علایم حاصل از آن و یا انجام نمونه‌برداری از ترشحات اندام تناسلی توسط پزشک و انجام آزمایش روی نمونه به دست آمده صورت گیرد.

1. پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب، خود را بشویید. این کار از رانده شدن باکتری‌های انتهای دستگاه گوارش به ناحیه تناسلی جلوگیری می‌کند.

2. در طی روز لباس‌های زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید. از پوشیدن لباس‌های بدون تهویه مانند لباس‌های نایلونی و ساخته شده از سایر الیاف مصنوعی خودداری کنید و از پوشیدن لباس‌های تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس‌های گشاد و راحت به تن کنید و برای شستشوی لباس‌های زیر خود از شوینده‌های غیرمعطر و ملایم استفاده کنید.

3. کاندوم‌ها و دیافراگم‌های از جنس لاتکس و ژل‌های اسپرم‌کش در برخی از زنان ایجاد تحریک می‌کنند که باید از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری استفاده گردد همچنین حین مقاربت از لغزنده‌کننده‌های محلول در آب و غیرمعطر استفاده کنید. از وازلین و لغزنده‌کننده‌های حاوی سیلیکون استفاده نکنید.

4. لباس‌های زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.

5. از پودر تالک در اطراف ناحیه تناسلی استفاده نکنید زیرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه می‌دارد.

6. در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می‌کنید حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت یک بار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دست‌های خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچ‌گاه از تامپون استفاده نکنید و به جای آن از پدهای بهداشتی استفاده کنید.

7. نوار بهداشتی (پد) را باید هر چهار تا شش ساعت یک‌بار (حداکثر 8 ساعت) عوض‌کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.

8. از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.

9. حین استحمام از صابون و شامپوهای غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.

10. همیشه نواحی تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروب‌ها را سرعت می‌بخشد.

11. به طور منظم سطح خارجی نواحی تناسلی را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن نواحی تناسلی نیازی به استفاده از صابون نمی‌باشد.

12. هیچ‌گاه لباس‌های خیس و مرطوب را به تن نکنید. چنانچه لباس‌هایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.

13. هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنید تا شامپو با ناحیه تناسلی تماس نیابد.

14. پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار می‌توانید از سشوار (با درجه باد سرد) نیز استفاده کنید.

15. پس از استحمام ادرار کنید.

16. هیچ‌گاه ادرار خود را نگه ندارید.

17. از دوش مخصوص دستگاه تناسلی استفاده نکنید چرا که این عمل ترشحات و باکتری‌های طبیعی و محافظ این ناحیه را می‌شوید.

18. مصرف بی‌رویه و سرخود آنتی‌بیوتیک‌ها میکروب‌های مفید و طبیعی را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد.

19. خانم‌هایی که در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی‌اند و همچنین خانم‌هایی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند از آنجایی که سطوح هورمون‌های بدن آنها دستخوش تغییر می‌شود، باید بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.

دليل اين امر چيست ؟

 از بي‌خوابي ناگهاني خود كلافه شده‌ايد؟ آيا ممكن است اين عارضه به خاطر عدم احساس راحتي در تخت‌خواب، نياز به ادرار مرتب، خارش پا و هيجان ناشي از بچه‌دار شدن ايجاد شده باشد ؟

با اين حجم وسيع از مزاحمت‌هاي فيزيكي و احساسي خواب كه بايد با آنها كنار بياييد، غيرمنتظره نيست كه 78 درصد از زنان در زمان حاملگي با بي‌خوابي و ديگر مشكلات مربوط به خواب روبرو هستند. گرچه غم هميشه همراهي‌ مي‌جويد، شمردن دقيقه‌هاي ساعت و تماشاي گذر زمان هيچ احساس راحتي و آرامشي به شما نخواهد بخشيد.

 
چه‌كار مي‌توان كرد ؟

نخست و از همه مهم‌تر، خيره شدن به ساعت را متوقف كنيد. نگران بودن از كم‌خوابي تنها بر مشكل خواهد افزود. در عوض، با يك دوش آب ولرم پيش از خواب خود را آرام سازيد يا – اگر خود و همسرتان آمادگي‌اش را داريد – از او بخواهيد ماساژتان دهد. يا از يك تكنيك آرام‌بخش پيش از خواب بهره بگيريد، تكنيك‌هايي چون آرام‌سازي عضلات يا مديتيشن.

 
همچنين پيش از رفتن به تخت‌خواب، مطمئن شويد كه اتاق‌تان دماي خوبي براي خواب دارد. آيا به اندازه‌ي كافي تاريك و ساكت است ؟ پرده‌هاي سنگين و تيره مي‌تواند نورهاي ناخواسته را مهار كند، و ضبط صوت مي‌تواند سر و صداي ترافيك را با موزيك آرامش‌بخش جايگزين سازد.

 
اگر 20 تا 30 دقيقه بعد از اينكه به تخت‌خواب رفتيد خواب‌تان نبرد، برخيزيد و به اتاق ديگري برويد. مجله‌اي بخوانيد و به موزيك گوش دهيد تا زماني كه احساس خواب‌آلودگي بر شما غلبه كند، آنگاه به تخت‌خواب برگرديد.

 
فراتر از همه‌ي اينها، از بي‌خوابي خود احساس نگراني نكنيد. نگراني در مورد اين قضيه تنها موجب افزودن بر مشكل خواهد شد – و روز آينده احساس شكستگي خواهيد كرد. واضح است كه اگر با بي‌نظمي جدي در خواب مواجه هستيد بايد با دكتر خود مشورت كنيد. تا آن زمان، به خود يادآوري كنيد كه بي‌خوابي ممكن است ناراحت كننده باشد، ولي در زمان حاملگي كاملاً نرمال و عادي‌ست.

روش جلوگيري از بارداري بصورت اضطراري به مجموعه اي از روشها و تكنيكهايي اطلاق مي شود كه در صورتي كه نزديكي بدون استفاده از يكي از راههاي مطمئن پيشگيري از بارداري انجام شود و يا عليرغم استفاده از يك روش مشخص، اتفاقي مانند پاره شدن كاندوم و يا نظير آن رخ دهد، مي توان از آن استفاده كرد.

البته بايد در نظر داشت كه اين روش به هيچ وجه از انتقال بيماريهاي مقاربتي جلوگيري نمي كند.

رايجترين روش پيشگيري بصورت اضطراري، مصرف قرصهاي معمولي خوراكي ضد بارداري HD است كه به نام "قرص صبح روز بعد" مشهور شده اند. البته اين نام مناسبي نيست چون نيازي به صبر كردن تا صبح روز بعد نيست و بهتر است در اولين فرصت بعد از نزديكي بدون محافظت، از اين روش استفاده شود.

 در چه مواقعي مي توان يا بايد از اين روش استفاده كرد؟

موارد استفاده از اين روش زماني است كه نزديكي از طريق واژن صورت گيرد در حاليكه هيچ روش پيشگيري از بارداري استفاده نشده يا بطور ناصحيح و غير كارآمد استفاده شده باشد. اين موقعيت ها مي تواند شامل موارد زير باشد:

• زماني كه عليرغم استفاده از كاندوم مردانه، در زمان نامناسبي خارج شود يا پاره شود.

• زماني كه عليرغم استفاده از ديافراگم يا كلاهك دهانه رحم، بطور زودهنگام بيرون آيد و يا بعد از نزديكي بلافاصله خارج شود.

• مقاربت بعد از فراموش كردن اتفاقي يك قرص از دوره قرصهاي جلوگيري از بارداري انجام شود.

• در صورت استفاده از روش تقويمي، محاسبه زمان تخمك گذاري بطور ناصحيح انجام شود و نزديكي كامل در زمان باروري زن انجام شده باشد.

• برنامه استفاده از روش طبيعي يا انقطاع در نزديكي با شكست مواجه شود.

• نزديكي بدون استفاده از هيچ روش پيشگيري در حاليكه تصميم براي بارداري وجود ندارد.

 

 روش اضطراري پيشگيري از بارداري چقدر موثر است؟

اثربخشي اين روش به نحوه صحيح استفاده و بخصوص زمان مصرف قرصها بستگي دارد. اين روش صد درصد موثر نيست، اما تقريبا در 98% موارد از حاملگي پيشگيري مي كند. يعني از هر 100 خانمي كه از اين روش براي پيشگيري از بارداري استفاده مي كنند حدود 2 نفر در طول يكسال حامله مي شوند. اگرچند بار از اين روش استفاده شود، تاثير آن كمتر شده و احتمال بارداري بيشترمي شود. بنابراين اين روش فقط براي موارداضطراري بكار مي رود و نبايد بطور مداوم، بعنوان يك روش پيشگيري بكار رود. بلكه پس از استفاده از اين روش، فرد بايد به پزشك يا مراكز بهداشتي درماني مراجعه كرده و پس از مشاوره، يكي از روشها را بصورت دائمي انتخاب كند.

 زمان و نحوه مصرف آن چگونه است؟

بايد در دو نوبت با فاصله 12 ساعت هر بار 2 قرص HD خورده شود.

در واقع بعد از مقاربتي كه احتمال بارداري دارد در اولين فرصت 2 قرص خوراكي HD همراه با شير يآب زياد مصرف مي شود. بايد دقت كرد كه قرص نوبت اول در زماني خورده شود كه نوبت دوم را بتوان 12 ساعت پس از آن مصرف كرد. مصرف نوبت اول را نبايد بي دليل به تاخير انداخت، زيرا ميزان تاثير ممكن است با گذشت زمان كاهش يابد.

اگر قرص نوع LD در دسترس باشد،‌ بايد در هرنوبت 4 قرص مصرف كرد.

نكته مهم: اگر بيش از 72 ساعت (3 روز) از مقاربت گذشته باشد، استفاده از روش اضطراري توصيه نمي شود و بايد در اين موارد با پزشك مشورت كرد.

 

 عملكرد آن بر بدن به منظور پيشگيري از بارداري چيست؟

مصرف اين قرصهاي هورموني با متوقف كردن تخمك گذاري يا تداخل در جايگزيني تخمك لقاح يافته در رحم مي تواند مانع حاملگي شود. از آنجا كه تخمك لقاح يافته ظرف مدت كوتاهي در قسمتي از رحم جايگزين مي شود، زمان استفاده از اين روش بسيار حائز اهميت است. در واقع اگر عمل جايگزيني اتفاق افتاده باشد استفاده از اين روش مانع از پيشرفت روند بارداري نشده و موجب بروز سقط نخواهد شد.

 عوارض جانبي آن چه خواهد بود؟

قرصهاي خوراكي اگر به روش اضطراري ذكر شده در بالا مصرف شوند، معمولا عارضه جانبي خطرناكي ندارند. با اين حال ممكن است باعث عوارض جانبي موقتي شوند كه رايج ترين آنها تهوع است و مي توان براي پيشگيري يا برطرف كردن آن از يك داروي ضد تهوع نيز استفاده كرد. تقريبا در نيمي از مصرف كنندگان از اين روش تهوع ديده مي شود و ممكن است در تعداي از مصرف كنندگان استفراغ هم وجود داشته باشد. گاهي ممكن است سردرد، سرگيجه، گرفتگي شكم و يا احساس پري و درد در سينه ها نيز رخ دهد كه البته همه عوارض جانبي گذرا بوده و معمولا‌ پس از يك تا دو روز رفع مي شوند. بعلاوه استفاده از اين روش تاثير در ميزان باروري فرد در آينده نخواهد داشت.

 اگر بلافاصله بعد از خوردن قرصها، استفراغ كردم چه بايد بكنم؟

اگر فرد در طول دو ساعت پس از مصرف قرصها در نوبت اول يا دوم، دچار استفراغ شد، در اولين فرصت بايد 2 قرص ديگر HDمصرف كند. اگر اين اتفاق بعد از خوردن قرصها در نوبت اول رخ دهد، قرصهاي نوبت دوم كماكان بايد 12 ساعت بعد از نوبت اول مصرف شوند. تزريق يك آمپول ب 6 بصورت عضلاني ميتواند در كاهش تهوع موثر باشد. استفراغ اگر بيش از دو ساعت بعد از مصرف قرصها رخ دهد، اهميتي ندارد زيرا دارو جذب شده است.

 

 آيا مصرف بعضي از داروها ممكن است كارآيي اين روش را كاهش دهد؟

بعضي از داروهايي كه بطور كلي اثربخشي قرصهاي ضدبارداري را كاهش مي دهند ممكن است در كارآيي اين روش نيز اختلال ايجاد كنند. برخي از اين داروها عبارتند از ريفامپين (نوعي آنتي بيوتيك)، گريزوفولوين (داروي ضد قارچ خوراكي)، باربيتوراتها و برخي از داروهاي ضد صرع.

 چه مدت بعد از اين روش بايد پريود شوم؟

پس از مصرف هيچ علامت فوري كه نشان دهد قرصها اثر كرده يا نكرده اند، وجود ندارد و فقط قاعدگي بايد به موقع، چند روز زودتر يا ديرتر رخ دهد. اگر شروع قاعدگي، بيش از يك هفته به تاخير افتد و يا هر مورد خاص ديگر وجود داشته باشد، بايد به پزشك مراجعه كرد. نكته مهم اين است كه اگر بعد از مصرف قرصها، دوباره مقاربتي انجام شود كه احتمال بارداري در آن وجود داشته باشد، قرصهاي قبلي خورده شده از بارداري مجدد جلوگيري نمي كنند.

 
 آيا استفاده از اين روش در دوران شيردهي بي خطر است؟

مقدار استروژن موجود در قرصهاي تركيبي ضد بارداري مي تواند در مقدار و كيفيت شير مادر تاثير منفي داشته باشد. اما بنظر نمي رسد كه استفاده كوتاه مدت آن اين تاثير را بگذارد. بعلاوه هورمون ترشح شده در شير آثار نامطلوبي در شيرخوار نخواهد داشت.

 در صورت استفاده از اين روش چه زماني نياز به مراجعه به پزشك خواهم داشت؟

• تاخير در قاعدگي بيش از يك هفته.

• ادامه خونريزي نامنظم يا وجود دردهاي كرامپي شكم بطور مداوم.

• درد شديد در ناحيه شكم يا لگن.

• احتمال بارداري.

• احتمال ابتلا به بيماريهاي مقاربتي

خیلی از همسران تصور می‌کنند پس از زایمان باید تا هفته‌ها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطه‌ای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچه‌داری باعث می‌شود که زوج‌ها خودشان و یا رابطه زناشویی‌شان را فراموش کنند که این نکته هم می‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. درباره این موارد با دکتر ملک‌منصور اقصی، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه تهران گفتگو کرده‌ایم...

بسیاری از خانم‌ها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح می‌دهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟
توصیه می‌کنیم که خانم‌ها هفته‌ ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی می‌کند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد.

یك متخصص زنان و زایمان اظهار كرد: کمردرد شایع‌ ترین مشکل دوران بارداری است زیرا مادر در حال افزایش وزن است. کمردردهای شدید در ماه‌ های آخر همراه با خون ریزی و ترشحات واژن می ‌تواند علامتی برای زایمان زودرس باشد.

 شکایت از کمردرد شایع ‌ترین مشکل در بارداری است زیرا فرد دچار اضافه وزن است و هورمون ‌ها در حال تغییر هستند و این موضوع آرامش عضلات و رباط‌ های سراسر بدن را به هم می ‌ریزد اما با روش‌ های درمانی کمردرد در دوران بارداری و با یک استراتژی ساده می ‌توان از بروز آن تا حد زیادی جلوگیری کرد.

وی تصریح کرد: کودک شما در حال رشد است و این، مرکز ثقل شما را به جلو می‌ راند پس بهتر است، برای کمتر شدن دردتان سعی کنید پشت و شانه‌ های خود را به سمت پائین و راست کشش دهید و باز هم صاف بایستید و این تمرین را روزی چند بار تکرار کنید، به زمان و وضعیت نشستن و ایستادن تان دقت کنید و حتما هنگام ایستادن یک پای خود را روی چهار پایه قرار دهید.

 ایشان در ادامه گفتند: هنگامی که می‌ خوابید، سعی کنید هر دو زانو را خم کرده و یک بالش بین آن ها قرار دهید و کفش و شلوار خود را با دقت انتخاب کنید. پوشیدن کفش پاشنه بلند با قوس کم گزینه مناسبی است.

 وی در ادامه تاکید کرد: سعی کنید تمرینات کج کردن لگن خاصره را دنبال کنید و درمان با مکمل ‌ها را فراموش نکنید.

وقتی كه نوزادی به دنیا می‌آید، اكثر مادران به كاستن از وزن اضافی خود كه در اثر بارداری ایجاد شده فكر می‌كنند. كاستن از وزن اضافی، كمك می‌كند تا فرم بدنی بهتری به دست آید. اما این تنها فایده ورزش نیست. به جز كاهش وزن، ورزش پس از زایمان منافع دیگری نیز دارد، مانند:

* كاهش استرس

* جمع شدن عضلات شكمی ‌و عضلات لگن كه كشیده شده‌اند

* افزایش انرژی

* كاهش میزان افسردگی كه می‌تواند پس از تولد نوزاد ایجاد شود

* افزایش آمادگی بدنی برای نگهداری و مراقبت از كودك

اولین قدم :

اگر تصمیم دارید پس از زایمان شروع به ورزش كردن كنید ابتدا با پزشك خود مشورت كنید تا مطمئن شوید كه در این زمان، با شرایطی كه دارید، شروع ورزش برای شما بی‌خطر است.

سپس هدف خود را مشخص كنید. اگر هدف شما كاهش وزن است، ورزش مداوم و رژیم غذایی بهترین راه برای رسیدن به این هدف است و به راحتی شما را به وزنی كه پیش از بارداری داشته‌اید می‌رساند. میزان مطمئن كاهش وزن، بدون ضرر برای سلامتی، در حدود 900450 گرم در هفته است، پس باید مرقب باشید كه در این كار زیاده‌روی و عجله نكنید، حتی ممكن است برای اینكه به وزن پیش از بارداری خود برسید به 12 ماه زمان نیاز داشته‌باشید و اگر نوزاد از شیر شما تغذیه می‌كند، احتمالاً این زمان كمی ‌طولانی‌تر خواهد شد.

برنامه ریزی كنید :

هنگامی‌كه یك برنامه‌ی ورزشی را طراحی می‌كنید توجه داشته‌باشید كه برای شروع، انجام برنامه و ادامه‌دادن آن برای شما راحت باشد. به تدریج كه انجام آن برای شما راحت شد می‌توانید در مدت زمان ورزش و نوع فعالیتها تغییر ایجاد كنید. قبل از اینكه برنامه‌ی ورزشی را طراحی كنید به سوالات زیر پاسخ دهید:

* از چه نوع فعالیت فیزیكی لذت می‌برید؟

* آیا ورزش گروهی را دوست دارید یا ترجیح می‌دهید انفرادی ورزش كنید؟

* آیا ورزشی هست كه بتوانید همراه كودكتان باشید؟

* كدام ورزش با برنامه‌ی روزانه‌ی شما همخوانی دارد؟

* آیا مشكلات فیزیكی دارید كه نوع فعالیت شما را محدود كند؟

* از ورزش كردن چه هدفی را دنبال می‌كنید؟ هدف شما كاهش وزن است؟ نیرومند سازی عضلات است و یا افزایش انعطاف پذیری است؟

 از كی می‌توانید ورزش كنید؟

معمولا 6-4 هفته طول می‌كشد تا تغییراتی كه در اثر بارداری و زایمان ایجاد شده‌اند، بهبود یابند. زمانی كه پزشك شما بگوید می‌توانید كارهای روزمره خود را انجام دهید، به شرطی كه خود شما هم آمادگی كافی داشته‌باشید، می‌توانید یك برنامه‌ی ملایم ورزشی را شروع كنید. پیاده‌روی و نرمشهای ملایم كششی و قدرتی بهترین ورزش برای شروع هستند. حداقل به مدت 6 هفته پس از زایمان باید از ورزشهای شدید و سختی مانند دویدن یا پرش اجتناب كنید. اگر سزارین داشته‌اید باید به مدت 6هفته از ورزشهای قدرتی شكم اجتناب كنید.

چه ورزشی باید انجام داد؟

ورزشی را انجام دهید كه از آن لذت ببرید. ورزش باید جالب باشد و طاقت فرسا یا خسته‌كننده نباشد. حتی می‌توانید طوری ورزش كنید كه كودكتان در كنارتان باشد. در این مورد باید گفت كه پیاده‌روی بهترین ورزش است. چون علاوه بر اینكه ورزش ملایمی‌محسوب می‌شود به هزینه یا به تجهیزات خاصی نیاز ندارد و می‌توانید كودك را نیز با خود ببرید.

دوچرخه سواری و شنا نیز ورزشهای مناسبی هستند. یوگا و پایلت (نوعی نرمش شامل حركات كنترل شده‌ی كششی و تنفسی) هم برای شروع كمك كننده هستند.

و البته زمانی كه پزشك شما اجازه دهد می‌توانید ورزشهای تقویتی عضلات شكم را به خوبی انجام دهید. انجام ورزشهای شكم، نتایج بسیار مفیدی در پی خواهد داشت. بنابر این ورزش شكم را رها نكنید. برای تقویت عضلات ضعیف لگن می‌توانید ورزش لگنی را شروع كنید. با انقباض ارادی و مكرر عضلات لگنی، عضلات كف لگن تقویت می‌شوند و فرایند كنترل مثانه بهتر می‌شود.

 یك برنامه‌ی ورزشی پیشنهادی :

برای مثال پیاده روی را امتحان كنید. می‌توانید كالسكه‌ی بچه را همراه خود ببرید. در این صورت یك واگن شاد و دوست داشتنی با وزن حدود 5 كیلو را با خود حمل می‌كنید كه به كاهش وزن شما نیز كمك می‌كند. به تدریج می‌توانید زمان پیاده روی را افزایش دهید.

برای شروع حداقل سه بار در هفته به مدت 15 دقیقه در روز پیاده روی كنید و هر هفته این زمان را 5 دقیقه افزایش دهید. زمانی كه 45 دقیقه پیاده روی بی وقفه برای شما ساده شد شدت فعالیت را افزایش دهید. مثلا می‌توانید سرعت خود را بیشتر كنید یا از سطوح شیبدار بالا بروید. پس از 6 هفته می‌توانید جاگینگ (دویدن آهسته)‌ را امتحان كنید.

هر چند وقت باید ورزش كرد؟

وقتی ورزش می‌كنید به صدای بدن خود گوش فرا دهید. به این معنی كه هرگز خود را به انجام كارهای خیلی سخت یا خیلی سریع، وادار نكنید. سعی كنید حداقل سه بار در هفته ورزش كنید و هدف خود را رسیدن به پنج بار ورزش در هفته قرار دهید. اگر مشغله دارید و مجبور هستید كه زمان كوتاهی را به ورزش اختصاص دهید زمان ورزش را به قطعات 15 دقیقه ای تبدیل كنید. دو نوبت ورزش 15 دقیقه ای در روز درست به اندازه ی یك نوبت ورزش 30 دقیقه ای موثر است.

 چگونه از برنامه ی ورزشی خود بیشترین نتیجه را بگیرید؟

* قبل از ورزش با حركات ملایم كششی بدن را گرم كنید.

* پس از اتمام ورزش نیز با نرمشهای كششی بدن را سرد كنید.

* مراقب از دست رفتن آب بدن باشید و مدتی پیش از ورزش و پس از آن، آب كافی بنوشید.

* برای حفظ انرژی خود سعی كنید رژیم غذایی مغزی و سالمی‌داشته باشید.

* به خاطر داشته باشید كه باید صبور باشید. ممكن است برای بازگشتن به فرم بدنی مناسب به چندین ماه زمان نیاز داشته باشید.

اگر دچار این علائم شدید، ورزش را رها كنید و با پزشك خود مشورت كنید:

* درد افزایش یابنده، شدید یا طول كشنده

* سرگیجه‌ی شدید

* افزایش خونریزی پس از زایمان

* غش و ضعف

* تهوع

* مشكل در تنفس

* خستگی بیش از حد و ضعف شدید عضلانی

برنامه‌ی منظمی‌داشته باشید:

ورزش باید به صورت مداوم و منظم جزئی از برنامه‌ی روزانه‌ی شما باشد. در برنامه ریزی تنوع ایجاد كنید و ورزشهای متنوعی را در نظر بگیرید تا خسته كننده نشود.

اگر مرتب ورزش كنید، به زودی جزئی از زندگیتان خواهد شد. اگر از لحاظ جسمی ‌مشكلی دارید یا به دلیل شرایطی كه دارید برای ورزش كردن تردید دارید پیش از ورزش با پزشك خود مشورت كنید.

سزارین یعنی چه؟

‌‌سزارین یعنی شكافتن شكم و ایجاد یك برش بر روی رحم زن باردار به منظور خارج كردن جنین از داخل رحم می باشد و ...

شایع‌ترین مواردی كه باعث می‌شود پزشكان از این روش استفاده كنند، چه مواردی است؟

ج: اگر بحث اصرارهای بیجای خانم باردار و خانواده‌اش را كنار بگذاریم، معمولا پزشكان به یكی از 4 دلیل زیر دست به سزارین می‌زنند:

1ـ عدم پیشرفت زایمان یا بحرانی‌شدن شرایط زایمان.

2ـ سابقه سزارین در زایمان‌های قبلی زائو.

3ـ وضعیت استقرار نامناسب جنین برای زایمان طبیعی. (همانطور كه می‌دانید بچه‌ها معمولا با سر از رحم بیرون می‌آیند اما اگر شرایط استقرار جنین به نحوی باشد كه مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آنوقت باید برای سزارین اقدام كرد.)

4ـ وضعیت نامناسب و بحرانی تنفس در جنین.

معمولا سزارین در كدام دسته از خانم‌های باردار شایع‌تر است؟

ج: میزان سزارین معمولا در خانم‌هایی كه تا به حال زایمان نداشته‌اند و برای اولین بار می‌خواهند فرزندی به دنیا بیاورند، بیشتر است و البته این میزان با افزایش سن نیز افزایش می‌یابد.

در شرایط غیر اورژانس، چه زمانی برای انجام سزارین مناسب‌تر است؟

ج: مناسب‌ترین زمان در شرایط غیراورژانس، وقتی است كه معیارهای بالینی و آزمایشگاهی برای بلوغ جنین به اثبات رسیده باشد و معمولا وقتی این اتفاق می‌افتد كه سی و نه هفته كامل از تاریخ آخرین قاعدگی خانم باردار گذشته باشد.

آیا برای انجام عمل سزارین نیز مانند سایر جراحی‌های بزرگ، ضرورت دارد كه بیمار چند ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد؟

ج: بله، در سزارین نیز ضرورت دارد كه بیمار حداقل 8 ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد تا معده خالی شود و عوارض حین عمل مثل آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی از مری و ورود آن به مجاری تنفسی) اتفاق نیفتد.

حجم خونی كه خانم‌ها در حین سزارین از دست می‌دهند، چقدر است؟

ج: میزان خونریزی در حین عمل سزارین به طور معمول، یك لیتر است و البته بعضی از خانم‌ها ممكن است خونریزی تا یك و نیم لیتر را هم تجربه ‌كنند. به همین دلیل است كه معمولا یك تا دو لیتر سرم رینگر لاكتات و یا سرم قندی نمكی در طی عمل و بلافاصله بعد از عمل به بیمار تزریق می‌شود.

مدت زمانی كه لازم است زائو بعد از انجام عمل سزارین ناشتا باشد، چقدر است؟

ج: معمولا بیمار باید 24 ساعت بعد از انجام این عمل جراحی، ناشتا باشد تا شانس بروز آسپیراسیون به حداقل برسد و همچنین، از آنجایی كه احتمال بروز عوارض بعد از زایمان نیز طی 24 ساعت اول بعد از سزارین بالاست، بهتر است كه بیمار در طی این 24 ساعت ناشتا بماند و غذایش را صرفا از طریق سرم‌های خوراكی دریافت كند.

پس از سزارین، زائو تحت چه شرایطی از اتاق ریكاوری خارج می‌شود؟

ج: شرط اول خروج از ریكاوری این است كه زائو كاملا به هوش آمده باشد و شرط بعدی این است كه خونریزی‌اش به حداقل كاهش پیدا كرده باشد. ضمنا فشار خون بیمار نیز باید به شرایط پایداری رسیده و ادرارش هم باید جریان پیدا كرده باشد، حداقل به میزان 30 سی سی در ساعت.

آیا در شرایط معمول پس از سزارین باید داروی خاصی برای بیمار تجویز شود؟

ج: بله، تا زمانی كه بیمار در بیمارستان بستری است معمولا هر شش ساعت آنتی‌بیوتیك وریدی دریافت می‌كند و بعد از ترخیص از بیمارستان نیز می‌توان تا هفت روز برای بیمار آنتی بیوتیك خوراكی تجویز كرد.

سوند ادراری را چه مدتی بعد از سزارین، بیرون می‌آورند؟

ج: در شرایط طبیعی، سوند فولی را باید 12 ساعت بعد از عمل و یا صبح روز بعد از عمل خارج كرد.

پس از چه مدتی، بیمار می‌تواند از تخت پایین بیاید و شروع به راه رفتن كند؟

ج: حركت دادن بیمار را باید هر چه زودتر شروع كرد. در بیشتر موارد، درست روز بعد از عمل، بیمار باید حداقل دو بار و با كمك همراه از تخت خارج شود. در روز دوم بعد از عمل، بیمار می‌تواند با كمك همراه در بخش قدم بزند. با حركت دادن زودرس بیمار، شانس ایجاد لخته‌های خونی در عروق بیمار و به حركت افتادن این لخته‌ها در مسیر گردش خون به حداقل می‌رسد.

آیا بیمار می‌تواند غذا خوردنش را بلافاصله با صرف غذاهای معمولی شروع كند؟

ج: نه، در اكثر بیماران رژیم مایعات روز بعد از عمل شروع می‌شود و در روز دوم بعد از عمل معمولا رژیم غذایی عادی آغاز می‌شود. اما در مواردی كه داخل شكم، دستخوش دستكاریهای شدید شده باشد و یا عفونت‌های گسترده‌ای اتفاق افتاده باشد، معمولا رژیم غذایی مایعات نیز با تاخیر آغاز می‌شود.

شستشوی محل بخیه‌ها از چه زمانی بلامانع است؟

ج: از روز سوم به بعد، دوش گرفتن برای این محل نیز بلامانع است اما تا قبل از آن، محل بخیه‌ها باید هر روز معاینه شود و با مواد ضد عفونی‌ كننده‌ای مانند بتادین شستشو داده شود و پانسمان گردد. بخیه‌ها را به طور معمول در روز چهارم بعد از عمل بیرون می‌كشند.

شایع‌ترین عوارض احتمالی سزارین چیست؟

ج: عوارض بیهوشی نظیر آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی به مجاری تنفسی) و آسیب‌های ریوی ناشی از آن، عفونت‌های موضعی، عفونت‌های گسترده، خون‌ریزی شدید، لخته‌شدن خون در عروق خونی و به جریان افتادن این لخته‌ها در مسیر جریان خون كه البته بسیار خطرناك است، صدمه دیدن دستگاه ادراری، وارد آمدن آسیب‌هایی به مغز یا نخاع بچه و شكستگی‌های استخوان جمجمه، ران و اعضای دیگر بچه.

معمولا چند روز بعد از سزارین، زائو ترخیص می‌شود؟

ج: در صورتی كه عوارض بعد از زایمان وجود نداشته باشد، مادر می‌تواند در روز سوم یا چهارم بعد از زایمان از بیمارستان مرخص شود. در نخستین هفته بعد از زایمان، فعالیت‌های مادر باید به مراقبت از خود و بچه‌اش محدود شود و نخستین ویزیت بعد از زایمان نیز بهتر است كه سه هفته بعد از ترخیص باشد.

قطعا يکي از جذاب‌ترين و مهيج‌ترين تجربه‌هاي زندگي هر خانمي، زايمان اوست؛‌ تجربه‌اي که به دردناک بودن، معروف است اما مي‌توان آن را طوري تسهيل کرد که در عين حال که بدون درد است، فرد مجبور نشود تن به تيغ سزارين و عوارض بيهوشي عمومي بسپارد.

امروزه در اروپا حدود 80 درصد و در آمريکا 50 درصد زنان درخواست بي‌دردي حين زايمان را دارند اما در ايران چون خانم‌ها از اين موضوع بي‌اطلاع هستند رو به سزارين مي‌آورند.

 حق هر انساني است که در دنياي مدرن طب امروز، بي‌دردي را طلب کند و براي همين است که بيماران نيز از کشيدن و پرکردن دندان تا سردرد و درد زايمان را با حداقل درد مي‌خواهند.

 استفاده از روش اپي‌دورال، برخلاف تصور عوام، نه تنها تهاجمي نيست؛ بلکه به عنوان تکنيک طلايي استاندارد دنيا معرفي شده است. ما فقط براي دقايقي حس درد قسمت فوقاني شکم يا همان ناحيه‌ اپي‌دورال را بلوک مي‌کنيم و براي اين کار از فرد مي‌خواهيم در حالتي نشسته و کاملا بي‌حرکت قرار بگيرد و قبل از انجام بلوک، پوست را ضدعفوني و کمي بي‌حس مي‌کنيم. سپس سوزن مخصوصي را در فضاي اپي‌دورال (که فضايي خارج از نخاع است) قرار داده و کاتتر را در جاي مناسب گذاشته و سوزن را برمي‌داريم. داروها را از راه لوله نازک کاتتر تجويز مي‌کنيم و چون اعصاب انتقال‌دهنده بلوک مي‌شوند، درد کاهش مي‌يابد.

15 تا 10 دقيقه بعد اثر بلوک تا 80 درصد از درد را مي‌کاهد. بلوک اپي‌دورال را مي‌توان تا هر وقت نياز بود ادامه داد و پس از زايمان کاتتر را خارج کرد تا حدود 20 دقيقه بعد از تزريق آخرين دارو حس شما به حالت عادي برگردد. اين بلوک باعث کندي روند زايمان نشده و بي‌حسي ناحيه‌اي به شما اجازه مي‌دهد در طولاني‌ترين زمان زايمان (مرحله باز شدن دهانه رحم) استراحت کنيد و سپس وقتي دهانه رحم کاملا باز شد انرژي کافي براي زور زدن داشته باشيد.

تحقيقات فراوان ثابت کرده‌اند که اين بي‌دردي براي مادران کاملا بي‌خطر است. ما علاوه بر مواردي که خود مادران درخواست زايمان بدون درد دارند، در مواقع خاص مانند بيماران شديد ريوي، قلبي عروقي، فشار بالاي بارداري، صرع و مواردي که بيهوشي عمومي به خاطر حساسيت به دارو منع دارد، از اين روش استفاده مي‌کنيم. مساله مهمي که وجود دارد و سوال رايج اکثر خانم‌هاست، آن است که پس از انجام بلوک اپي‌دورال و قبل از زايمان، آيا قادر به راه رفتن هستند يا نه؟ اين هم به خاطر همان اطلاع‌رساني غلط است که بعضي‌ها تصور مي‌کنند فلج خواهند شد! ما پس از اپي‌دورال، حتي آنها را از تخت پايين مي‌آوريم تا قدم بزنند و تکنيک تنفسي را که در کلاس‌هاي زايمان فراگرفته‌اند، انجام دهند يا ورزش ملايمي انجام دهند.

 من از چند خانم جوان كه با اين روش درد زايمان طبيعي را كم كرده‌اند و از زايمان خود لذت برده‌اند، خواستم تا درچند جمله نظر خود را ابراز كنند.

 نظر یک خانم درباره این روش زایمان:

يکي از خانم‌هايي که با روش اپي‌دورال زايمان بدون‌درد را تجربه کرده بود (خانم 32 ساله) اين‌طور گفت: «من به محض اينکه چند لحظه منتظر ماندم و حس ترس داشتم که الان اين سوزن را در نخاعم فرو مي‌برند، بدون هيچ احساسي، گفتند تمام شد. دقيقا 7 تا 8 دقيقه بعد، از دست آن درد آغازين راحت شدم و خوابيده بودم و سر بچه‌ام را در ناحيه نشيمن حس مي‌کردم و هر وقت مي‌گفتند زور بزن قادر بودم اين کار را بکنم. خيلي لذت داشت که تولد بچه‌ام را ديدم و باورم نمي‌شد که زايمان تمام شد و او الان روي دست‌هاي دکتر است! نه درد کشيدم نه بيهوش شدم. من به همه آنها که گفتند چرا سزارين نمي‌شوي و مگر زمان مادربزر‌گ‌هاست که طبيعي زايمان کنيم و ما را بي‌کلاس يا متحجر خواندند، مي‌گويم اتفاقا الان در همه دنيا براي زايمان کلاس آموزشي مي‌روند و همه خانم‌ها به غير از آنها که بيماري دارند يا مساله خاصي براي جنينشان پيش بيايد طبيعي زايمان مي‌کنند. من توسط يکي از اقوامم که در اروپا زندگي مي‌کند، تشويق شدم که اين راه را تجربه کنم. الان هم راضي‌ام و به دوستانم توصيه مي‌کنم. از همه فوايدش که بگذريم، ارزش بوسيدن نوزاد پس از تولد به يك دنيا مي‌ا‌رزد.» خانم 27 ساله ديگري بعد از اين تجربه مي‌گفت: «با اينکه قبلا در کلاس‌ها برايمان توضيح داده بودند اما باز هم مي‌ترسيدم. براي همين ترس، پس از اپي‌دورال به دست‌شويي نياز پيدا کردم و به راحتي خودم قدم زدم و رفتم دست‌شويي. حين زايمان هم با ماما و دکتر گپ مي‌زدم و خوشحال بودم حتي همسرم اجازه داشت به اتاق زايمان بيايد. درست مانند کشورهاي خارجي و فيلم‌ها !